ปฐมบทศึกนาฏศิลป์ภาค ๑ : หน้า 148/217

ประโยค - ปฐมบทศึกนาฏศิลป์ภาค ๑ - หน้าที่ 147 'แม้บรรดารุ่งทั้งหมดหลาย บุรุษนายหนึ่ง จงมุ่งคนคนหนึ่งให้ตาย' ดังนี้ เมื่บุตรนั้น ถูกบุรุษนายหนึ่งนั้นเอง ฆ่าตาย ภิกษุต้องปราชัย, เมื่อบุตรนั้น ถูกบุรุษสองนายตาย เป็นผิดสังเกต, เมื่ออีกสามสี่ว่า 'บุรุษสองคน จงพากันฆ่าบุตรคนหนึ่งให้ตาย' ดังนี้ เมื่อบุตรคนนั้นถูก บุรุษนายหนึ่ง หรือสองนายฆ่าตาย ภิกษุต้องปราชัย, เมื่ออุกบุตรสาม นายฆ่าตาย เป็นผิดสังเกต. เมื่อมีผามา กล่าวว่า 'ภิญรูปหนึ่ง เอาดาบตีศีรษะของบุรุษผู้วิ่งไปโดยรวดเร็วในสนามรบขนาด, ตัวพันไม่มี ศิระ ย่อมวิ่งพล่านไป, ภิกษุอับจึงประทารตัวพันธไม่มีศิระนั้น ให้ตกไป, ภิญรูปไหนเล่า เป็นปราชชนิก่อนภูมิผู้ตัดศีรษะให้' พระเถรจำนวนครั้ง กล่าวว่า "เป็นปราชชนิก่อนภูติสุดสตรี." ในกรณาแสดงเนื้อความแห่งเรื่องนี้ ขั้นตัดสมาชิกว่าร้องทั้งหลาย แม เห็นปานนี้แลง. [เรื่องภิญรูปสั่งให้บุตรด้วนดับเปลี้ยตาย] ในเรื่องเปลี้ย มีมิจฉายนึงดังนี้: เมื่ออุกบุตรสั่งไม่กำหนดว่า "พวกท่านให้บุตรผู้มีมือและเท้าด้วนนี้เปลี้ย" ดังนี้, เมื่อบุตรอ นั่น ถูกพวกอญฺญาตให้ดีดเปลี้ยชนิดใดชนิดหนึ่งตายไป, ภิกษุต้องปราชัย, แต่เมื่อภิญรูปสั่งกำหนดไว้ว่า " จงให้ดิ่มเปลี้ยงโด เปรียงกระมือ เปรียง- แพะ " หรือสั่งไว้ว่า " จงให้ดิ่มเปลี้ยงที่เย็น เปรียงที่ร้อน เปรียงที่ รมควัน ซึ่งไม่ใคร่ควร" เมื่อบุตรนี้ถูกพญามาอานุภาพให้ดิ่มเปลี้ยงอันนี้ จากเปลี้ยงที่กู้งไว้วันตายไป เป็นผิดสังเกต.