คำสอนเกี่ยวกับการแสดงตนในพระพุทธศาสนา : หน้า 161/217

ไม่พึงเห็นเนื้อความแห่ง โอฬ ศพั้นั้น อย่างนี้ว่า " จุมเห negra ภูโล แปลว่า อันท่านทั้งหลายฉันแล้ว" ดังนี้. [ แก่ธรรมณีกากา ] บัดนี้ พระผู้พระภาคเจ้า เมื่อจะทรงทำเนื้อความนั้นแล ให้แจ้งขึ้นโดยอาศา จึงตรัสพระคาถาว่า " อญฺญฺญฺญา สนฺต๎" เป็นต้น. บรรดาท่านนั้น สงวนว่า อญฺญฺญา สนฺต๎ คำว่า อัน มีอยู่โดยอาการอื่น ซึ่งมีภายมาจาจไรบมิรุติเป็นต้น. บทกถาว่า อญฺญฺญา โย ปวฑฺเหย ความว่า ภิกษุรูปใด พิสูจน์ ประกาศด้วยอาการอย่างอื่น ซึ่งมีกายมาจาจไรบมิรุติเป็นต้น คือให้ หนอันเข้าใจอย่างนี้ว่า " เราเป็นผู้บริสุทธิ์อย่างยิ่ง โลกุตตรธรรมอธิบาย ภายในของเรา." ก็แล้ว ครั้งประกาศแล้ว (แสดงตน) ดูพระอรหันต์ ฉันโภชนะที่เกิดขึ้น เพราะการประกาศนั้น. บทว่า " นิคจฺจ" ในสองบทาว่า " นิคจฺจ กิตฺตสมฺส" ฯลฯ นี้แปลว่า อลองา คือแสดงตนอันมีอยู่ โดยอาการอื่น ด้วยอาการอย่างอื่น ได้แก่แสดงตน ซึ่งไม่ใช่พุ่มไม้ และไม่ใช่ก้อนไม้เลย ให้เป็นเหมือนพุ่มไม้และเป็นเหมือนก้อนไม้ เพราะ เอากิ่งไม้ ใบไม้ และใบอ่อนเป็นต้น ปิดบังไว้. บทว่า กิตฺตสมฺส ความว่า ดูพระรานนกผู้ล่าง คือหลอกจับนก ตัวที่มาแล้ว ๆ ในป่า ด้วยมีความสำคัญว่า เป็นพุ่มไม้และก้อนไม้ แล้ว เลี้ยงชีวิตนะนั้น.