ปฐมมันปลาสกานแปลง: การพรรณนาแห่งความตาย ปฐมสมันตปาสาทิกา ภาค 3 หน้า 103
หน้าที่ 103 / 217

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาที่นำเสนอเกี่ยวกับการพรรณนาความตายและการรับรู้ของบุคคลเกี่ยวกับการตาย โดยเน้นถึงการใช้สติและการทำความเข้าใจในความตาย และการแสดงออกของภิกษุต่อความตาย ซึ่งสามารถนำไปสู่การได้รับบุญและความสุขในภายหลัง นอกจากนี้ยังกล่าวถึงการที่บุคคลอาจจะเข้าใจผิดเกี่ยวกับการพรรณนาความตายและพยายามเข้าใจธรรมชาติแห่งการตายอย่างถูกต้อง เพื่อป้องกันการเกิดข้อบกพร่องหรืออาบัติในการตาย

หัวข้อประเด็น

-การพรรณนาแห่งความตาย
-ความหมายของความตายในพระพุทธศาสนา
-อภิญญูพรรณะ
-การใช้สติในช่วงเวลาแห่งความตาย
-บุญและความสุขหลังการตาย

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - ปฐมมันปลาสกานแปลง ภาค ๑ - หน้าที่ 102 กายเป็นต้น ที่ท่านพระอาจาริกล่าวไว้ เพื่อแสดงวิภาคแห่งการพรรณนา ความตาย. ข้อว่า คุณเวียน วิภว ทูลสติ มีความว่า เขาจะได้รู้ว่า " เนื้อความนี้ อันบุคคลนั้นว่า ผู้ใดใช้สตารามตัวตาย หรือ เคี้ยวกินยาพิษตาย หรือเชื่อผูกคอตาย หรือกระโดดบ่อเป็นต้นตาย, ได้ฉะนั้น จะได้ทรัพย์ จะได้คฤหาสน์ หรือจะไปสวรรค์ ดังนี้ด้วย ประกายใด, ภิกษุแสดงด้วยประกายนี้ ด้วยอวัยวะทั้งหลายมีหมาหมมือเป็นต้น. ข้อว่า วาย ภวติ ความว่า ภิกษุล้วนวาาา กล่าวเนื้อความ นั้นนั่นแล. วระที่ 3 เป็นอันกล่าวแล้ว ด้วยอำนาจแห่งวระทั้ง ๒. ทุก วาระ ปรับเป็นกทุกกุก ๆ ประโยค แห่งพรรณะเป็น ดุลดล้อแเก่อภิญญูพรรณะในเพราะทุกข์เจ็บแท้ในแก่เจา เมื่อบุคคล ที่ตนเจอจะทำการพรรณาตายไป เป็นปราชิกแก่อภิญญูพรรณะใน ขณะที่พรรณาที่เดียว. ผู้นั้น ยอมไม่รู้ข้อความนั้น, ผู้อื่นแล้วคิดว่า " เราได้บุญเป็นเหตุเกิดความสุขแล้วหนอ" ดังนี้ ตายไปเพราะการ พรรณานั้น ไม่เป็นอาบัติ. เมื่อภิกษุจะฆ่าทำการพรรณากันด้ ๒ คน รู้คนเดียวแล้วตายไป เป็นปราชญ์, ทั้ง ๒ คนตายเป็นปราชญ์ ด้วย เป็นกองอุกคลด้วย ในบุคคลมากหลาย ก็นี้, ภิกษุที่ถวาย พรรณาความตายไม่จากจง บุคคลใด ๆ รู้การพรรณานั้นแล้วตายไป. บุคคลนั้น ๆ ทั้งหมด เป็นอันกิเลสปั้นั้น ม่าแล้ว. ๑. บาลี เป็น กโรดิ.
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More