ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - ปฐมมันปลาสกานแปลง ภาค ๑ - หน้าที่ 102
กายเป็นต้น ที่ท่านพระอาจาริกล่าวไว้ เพื่อแสดงวิภาคแห่งการพรรณนา ความตาย.
ข้อว่า คุณเวียน วิภว ทูลสติ มีความว่า เขาจะได้รู้ว่า
" เนื้อความนี้ อันบุคคลนั้นว่า ผู้ใดใช้สตารามตัวตาย หรือ
เคี้ยวกินยาพิษตาย หรือเชื่อผูกคอตาย หรือกระโดดบ่อเป็นต้นตาย,
ได้ฉะนั้น จะได้ทรัพย์ จะได้คฤหาสน์ หรือจะไปสวรรค์ ดังนี้ด้วย
ประกายใด, ภิกษุแสดงด้วยประกายนี้ ด้วยอวัยวะทั้งหลายมีหมาหมมือเป็นต้น.
ข้อว่า วาย ภวติ ความว่า ภิกษุล้วนวาาา กล่าวเนื้อความ
นั้นนั่นแล. วระที่ 3 เป็นอันกล่าวแล้ว ด้วยอำนาจแห่งวระทั้ง ๒.
ทุก วาระ ปรับเป็นกทุกกุก ๆ ประโยค แห่งพรรณะเป็น
ดุลดล้อแเก่อภิญญูพรรณะในเพราะทุกข์เจ็บแท้ในแก่เจา เมื่อบุคคล
ที่ตนเจอจะทำการพรรณาตายไป เป็นปราชิกแก่อภิญญูพรรณะใน
ขณะที่พรรณาที่เดียว. ผู้นั้น ยอมไม่รู้ข้อความนั้น, ผู้อื่นแล้วคิดว่า
" เราได้บุญเป็นเหตุเกิดความสุขแล้วหนอ" ดังนี้ ตายไปเพราะการ
พรรณานั้น ไม่เป็นอาบัติ. เมื่อภิกษุจะฆ่าทำการพรรณากันด้ ๒
คน รู้คนเดียวแล้วตายไป เป็นปราชญ์, ทั้ง ๒ คนตายเป็นปราชญ์
ด้วย เป็นกองอุกคลด้วย ในบุคคลมากหลาย ก็นี้, ภิกษุที่ถวาย
พรรณาความตายไม่จากจง บุคคลใด ๆ รู้การพรรณานั้นแล้วตายไป.
บุคคลนั้น ๆ ทั้งหมด เป็นอันกิเลสปั้นั้น ม่าแล้ว.
๑. บาลี เป็น กโรดิ.