ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค) – ปฏิสนธิปลสาที่เกิดใหม่ ภาค 3 - หน้า 46
ลำดับนั้น กุลบุตร์นี้ควรจะวิธีชนช้า ๆ คือเป็นอย่างวิธีชนดวง ข้าวเปลือกนั้นเสีย แล้วพึ่งนับโดยวิธีช้า ๆ รวดเร็ว ๆ คือเป็นอย่างวิธีช้า โคบาล
แท้จริง นายโคบาลผู้ลาฎ เอาก้อนกรวดใส่ท้อง มือถือช้อนและไม้ ตะพดไปสอกแต่ว่าเสร็จ ๆ แล้วก็หลังแล้ว นั่งอยู่บนเสลาสลัก นับแม่โคว่ามาถึงประตูแล้ว ๆ ใส่ก้อนกรวดลงไปว่า “๑-๒” เป็นต้น.
ฝูงโคที่อยู่ลำบากในโอกาสที่คับแคบ ตลอดดารัศ ๑ ยาม เมื่อออก (จากออก) เบียดเสียดกันและกันรอออกเป็นหมู่ ๆ นายโคบาลนั้นยอมมันอย่างรวดเร็วที่เดียวว่า “๓-๔-๕-๑๐” เป็นต้น. แม้มือนับบุตรนี้ นับอยู่โดยทันก่อนอย่างน่ามาแล้วนั้น ละอัสสาะะและปลาสะ ยอมนำสัญจร ไปมาอย่างรวดเร็ว ลำดับนั้นเธอรู้ว่่า “ละอัสสาะะ และปลาสะ ยอมนำสัญจรไปมาอย่างรวดเร็ว” แล้วไม่ลือเอามาภายในและกายออก พึงกำหนดเอาเฉพาะสมที่นำถึงช่อง ๆ เท่านั้น นับอย่างเร็ว ๆ ที่เดียวว่า “๑-๒-๓-๔-๕”
๑-๒-๓-๔-๕-๖
๑-๒-๓-๔-๕-๓
๑-๒-๓-๔-๕-๓-๗
๑-๒-๓-๔-๕-๓-๗-๘
๑-๒-๓-๔-๕-๓-๗-๙-๑๐
เพราะว่าในกรรมฐานที่เนื่องด้วยการนับ จิตอ่อนมีอารมณ์เป็นหนึ่งได้ ด้วยกำลังแห่งการนับเท่านั้น ดูการหยุดเรือไวในกระแสน้ำเรียว ด้วยอำนาจที่เออคำไว้นั้น เมื่อเธอนับอยู่เร็ว ๆ อย่างนี้