การสนทนาของพระสงฆ์และคำสั่งที่มีผลต่อชีวิต : หน้า 98/217

ประโยค (คง) - ปฏิมสมันดาปะทิกาเปล่า ภาค ๓ - หน้า 97 ได้ยินว่า บรรดาเราทั้ง ๒ ตัวนั่นเป็นบุรุษผู้กล้าหาญ. " เป็นทุกกฎแม่แก่เธอเหล่านั้น ด้วยการบอกต่อกันไปอย่างนั้นเป็นปัจจัย. สงขาวว่า วชิโก ปฏิคุฏฺหาภติ วงว่า พระสงฆ์รักดำรึว่า " สีละ ผมจับปลง." ข้อว่า มูลจิตตสุต อปจิตต ถูลจุจุยสุต มีความว่า คำว่า คุยเมื่อ คำสั่งนั้น พอพระสงฆ์รับบัง ได้เป็นกุลลังก่เจ้าอาวาส แต่มหา- ฉนอนอาจารย์นั้นนัชชำนไว้ความชั่วแล้วแล้ว. สงขาวว่า โส ต คำว่า ถีกุ้งนั้น คือพระสงฆ์รักจิต ปลงบุคคลนั้นเสียจากชีวิตไร้, เป็นปราชญ์ทั้งหมด คือทั้ง ๔ คน และไม่ใช่เพียง ๔ คนอย่างเดียว, เมื่อทำไม่ให้ล่ม คำตามลำดับ โดยอุบายนี้ สมณะตั้งร้อย หรือสมณะตั้งพนักงาน, เป็นปราชญ์ด้วย ทั้งหมด. ในนิมิตแห่งบวลวิสากิกฤทูด มีวิจิจฉังนี้ :- ข้อว่า โส อนุญา อนาปิตติ ว่าโกัญนั้น คือพระพุทธ- รักดี ที่อาวาสส่งไว้ไม่พอบพระธรรมรักติ หรือนี้ปฏิวบอก จึงเข้าไปหาพระสงฆ์รักติเดียว แล้วทำให้ลักษณ์ สังว่า " อาจารย์ ของเราสั่งไว้อย่างนี้ว่า " ได้ยินว่า คุณจงปลงบุคคลชื่ออันเสียจากชีวิต." จริงอยู่ ภิกษุนี้ ท่านเรียกว่า " วิสัชกิริษฎุ" เพราะทำให้ลักษณ์นั้นเอง. ข้อว่า อปุโต ทุกกุฏส คือ เป็นทุกกฏแก่พระพุทธรัจฉ เพราะสั่งก่อน. ข้อว่า ปฏิคุมหาดิ อปุติ ทุกกุฏส นั้น พึงทราบว่า เป็นทุกกฏแก่กุฎุมพีผู้เป็นต้นเดียว ในเมื่อพระสงฆ์รับครับ. เมื่อ