การนิ่งในลมหายใจและการเข้าถึงจิต ปฐมสมันตปาสาทิกา ภาค 3 หน้า 59
หน้าที่ 59 / 217

สรุปเนื้อหา

บทความนี้สำรวจแนวทางการนิ่งจิตจากลมหายใจเข้าออกซึ่งเป็นอารมณ์ของจิตดวงเดียว การเรียนรู้จากอาจารย์และการเข้าถึงธรรมซึ่งเกี่ยวข้องกับการนิ่งในอารมณ์ เมื่ออาจารย์แนะนำให้พัฒนาอารมณ์นิ่งผ่านการฝึกฝนและการเข้าใจว่าการนิ่งสามารถนำไปสู่ความสำเร็จและความสุขได้อย่างไร ความสำคัญของการตั้งจิตและการใช้วิธีการที่ถูกต้องในการพัฒนาจิตยังถูกกล่าวถึงอย่างชัดเจน.

หัวข้อประเด็น

-การนิ่งในลมหายใจ
-ความสัมพันธ์ระหว่างอาจารย์และศิษย์
-การเข้าถึงธรรม
-วิธีการตั้งจิต
-การฝึกฝนอารมณ์นิ่ง

ข้อความต้นฉบับในหน้า

นิ่ง ลมหายใจเข้า และลมหายใจออก มีใช่ เป็นอารมณ์แห่งจิตดวงเดียว, และเมื่อกุญไม่รู้ ธรรม ๆ ประกาย ย่อมไม่ได้จากน (ย่อมไม่ สำเร็จ), นิ่ง ลมหายใจเข้า และลมหายใจออก มีใช่เป็นอารมณ์แห่งจิตดวงเดียว, และเมื่อกุญรู้ซึ้ง ธรรม ๆ ประกาย ย่อมได้ความ..." พระอาจารย์ทั้งหลาย ผู้กล่าวว่าทีมินิก ได้คำว่าไว้้งนั้นก่อนว่า "ก็เมื่อมิดปรากฏแล้วอย่างนั้น กุญนั้นควรไปสำนักของอาจารย์ แล้วบอกว่า 'นิ่งชื่อเห็นบันนี้ ย่อมปรากฏแก่ผมอยู่部分 อาจารย์ไม่ควรพูดว่า 'นั่นเป็นนิ่ง' หรือว่า 'ไม่ใช่นิ้ง' ควรพูดว่า 'ย่อมเป็นอย่างนั้นละคุณ' แล้วพึงพูดว่า 'คุณจงมนสิริบ่อย ๆ ' จริงอยู่ เมื่ออาจารย์พูว่า 'เป็นนิ่ง' เธอจะพึงถึงความดอหลัง, เมื่ออาจารย์พูดว่า 'ไม่ใช่นิ้ง' เธอก็จะเป็นผู้ผมคหวังอยู่; เพราะเหตุ นั้น ไม่ควรพูดแม้ทั้งสองอย่างนั้น ควรประกอบเธอนั้นไว้ในมนสิริการ นั้นแล." ส่วนอาจารย์ทั้งหลายผู้กล่าวว่าดิษมิกาได้คำว่าไว้ว่า " เธอ อันอาจารย์พึงพูดว่า "นี้เป็นนิ่งมิคคุณ! ขอให้คุณจงมมนสิกรรรมูบ่อย ๆ เกิดสัตบุรุษ! " ภายหลัง เธอรูปนั้น พึงตั้งจิตไว้ในนิ่งนันเอง. จำเดิมแต่ปฏิภาค-นิมิติดั้งนี้กาวนานี้ของเธอรูปนั้น. ย่อมมีได้ด้วยอำนาจตั้งไว้ด้วยประการอย่างนี้ สมจริงดังคำพระโพธาจารย์ทั้งหลายกล่าวไว้ว่า
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More