ปฐมมิติของสภาวะกาแปลภาค ๑ : หน้า 123/217

ประโยค - ปฐมมิติของสภาวะกาแปลภาค ๑ หน้า 122 [ ตรีปิราชิกขาขวา มีสมุมฐาน ๑ ] ในสมุมฐานเป็นต้น มีวิบูลฉันดังนี้ : สิลากบาทนี้ มีสมุมฐาน ๓ คือ เกิดแต่กายกับจิต ๑ เกิดแต่จายกับจิต ๑ เกิดแต่กายวาวกับ จิต ๑ เป็นกิริยา เป็นสัญญาวามกาย เป็นลิขิตตกะ เป็นโลกวิชะ เป็นกายกรรม วิจิกขรม เป็นอุกุลจิต เป็นทุกขเวนนา จริงอยู่ ถ้า แม้นพระราชเสด็จขึ้นสู่อายุทธบทิธิ เสวยสุขในราชสมบัติอยู่ เมื่อราชบรบากุลว่า ” ข้านี่สมติดพท! โธมวารนำแล้ว ” ตรัส ทั้งที่ทรงรับรู้แล้วว่า ” จงไปมันเสียดิฉ์ ” พระราชนั้น บันติพิง ทรบรว่า ” ตรัสด้วยพระหฤทัยอธ์อุโมทมนัสนันท์แล.” แต่พระฤทั ที่อุทิษนั่น อันปุปชุนทั้งหลายรู้ได้ๆๆ Because ทำเอื้องความสุข และ เพราะไม่ติดคอการ (ในวิถีแห่งโทมนัส) ด้วยประการฉะนี้แล