การพรรณาความตายในบริบททางพระพุทธศาสนา ปฐมสมันตปาสาทิกา ภาค 3 หน้า 104
หน้าที่ 104 / 217

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาเกี่ยวกับการพรรณาความตายในบริบททางพระพุทธศาสนา โดยเฉพาะบทบาทของภิกษุในขณะที่กล่าวถึงการเสียชีวิตของบุคคลและแนวคิดเกี่ยวกับทุกข์ ที่ชี้ให้เห็นว่าการรับรู้ความตายมีผลต่อการดำเนินชีวิต นอกจากนี้ยังอภิปรายถึงความสำคัญของการพูดถึงความตายให้กับญาติและคนรอบข้าง เพื่อให้เห็นถึงความเป็นไปได้ทางจิตใจ และการมีอยู่ของความทุกข์ในชีวิต มุมมองที่น่าสนใจเกี่ยวกับการเจาะจงการพรรณากล่าวถึงบุคคลและวิธีการที่ใช้ในการนำเสนอข้อมูลเกี่ยวกับความตาย ซึ่งมีผลต่อการเข้าใจแนวคิดทุกข์ในทางพระพุทธศาสนาและความหมายที่เชื่อมโยง มีการกล่าวถึงการเขียนวิธีที่ถูกต้องและมั่นคงเพื่อประโยชน์แก่บุคคลที่เกี่ยวข้อง โดยเน้นไปที่กรณีของภิกษุและการสื่อสารอย่างระมัดระวัง

หัวข้อประเด็น

-บทบาทของภิกษุในการพรรณาความตาย
-แนวคิดเกี่ยวกับทุกข์ในพระพุทธศาสนา
-การสื่อสารข่าวความตาย
-ความสำคัญของการให้ข้อมูลแก่ญาติ
-การเขียนหนังสือเกี่ยวกับความตาย

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - ปฐมสัมผัสภาพสังกาสานแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 103 [ อภิปรายพรรณาความตายด้วนุและหนังสือ ] ในการพรรณาด้วยทุกุ มีวิจฉินดังนี้ :- เป็นทุกกฎImmutable เพียงแต่ออกว่่าว่า " ท่านงไปสู่เรือน หรือบ้านชั่วโน่น แล้ว พรรณาคุณความตาย แก่บุคคลมีชื่ออย่างนี้แน่. " ทุตอ้นคนส่งไป เพื่อประโยชน์แก่บุคคลใด เพราะทุกข์เกิดแก่บุคคลนั้น เป็นภูลลิจจอ แกภิกษุผูเป็นคนเดิม, เพราะเขาตาย เป็นปราชญ์. ทุตคือว่า " ด้วย เรารู้ทางสวรรค์นี้แล้ว" ไม่บอกบุคคลนั้น บอกแก่ญาติหรือสายโลหิต ของตน, เมื่อเขาตาย เป็นผิดสัตว์, ภิกษุผูเป็นคนเดิมรอดตัวไป. ทุตคืออย่างนั้นแนแน ทำกิจที่กล่าวไว้ในการพรรณาเสียงตายไป, ผิด ที่หมายเหมือนกัน. แต่เมื่อภิกษูบอกข่าวไม่เจาะจง เป็นปานิดิบาด ประมาณเท่าสนามมนุษย์ที่ตายไป ด้วยการพรรณาของทุต ถามราคา และบิดตายไป เป็นอนันต์ตรรกะตว. ในลายสังวรรณา มีวิจฉินดังนี้ :- ข้อว่า เลข ฉินฤทธิ มีความว่า ภิกษเจียนหนังสืออก ( จารึก อักษรลง ) ที่ไปไม่หรือที่ไปว่า " ผู้ใด ใช้สตลอดมาตาย หรือ กระโดดหวตาย หรือคอต่อด้วยอายอย่างอื่น มีภาระ โดดให้ไปและ กระโดดน้ำเป็นต้น, ผู้้นั้น จะได้สิ้นนี้ และสิ่งนี้ " หรือว่า " -- ฯล เป็นความชอบของผู้ัน." แมในการเขียนหนังสือที่ไม่เจาะจง บันติต ก็พิสูจน์ว่า เป็นทุกกฎ ถูลัวจิ้, และปราชญ์ โดยนับดังกล่าวแล้ว นั่นแน. แต่เมื่ออีกเขียนหนังสือเจาะจง ตนเขียนเจาะจงบุคคลใด. เพราะ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More