การรักษาอานาปานสติธรรมฐาน : หน้า 61/217

ประโยค(ค) - ปฐมสมันดาปสากกานเปล ากาศ - หน้าห 60 เมื่อพระโยครีกล่าวนิมิตไว้ได้ จะไม่มีความเสื่อมจากอุปกรณ์ที่ตนได้แล้ว, เมื่อไม่มีการอรึกษา (นิมิต) มนที่ตนได้แล้ว ก็จะพิสูจน์ไปนะนนี้เลย. [ อุบายสำหรับรักษาอานาปานสติธรรมฐานไม่ให้เสื่อม ] ในอธิษฐานแห่งอานาปานสติธรรมฐานนั้น อุบายสำหรับรักษา ดังต่อไปนี้ :- ภิกษุนั้น ควรวืนสัปปายะ ๑ อย่างเหล่านี้ คือ อาวาส ๑ โคตร ๑ การสนทนา ๑ บุคคล ๑ โภคะ ๑ คูถ ๑ วิริยะ ๑ แล้ว เสพสัปปายะ ๓ อย่างเหล่านี้นั่นแล มนีการนิมิตนั้นบ่อย ๆ. พระโโยคนัน ครั้นท่านนิมิตให้มังคด้วยการเสพสัปปายะอย่างนั้น แล้ว ควรรออยุความเจริญของงามไฟบุญ บำเพ็ญความเพียไม่ละทิ้ง อัปปนาโคสต์ ๑ อย่างน่ะนี้ คือ ทำาลูกให้สะอาด ๑ ประกอบ อินทรีย์ไม่เป็นไปสมอ ๑ ลาดในนิมิต ๑ มงฺลิจใจสมที่ควร ประคองจิตใจให้สมที่ควรประคอง ๑ ปลอบจิตให้รื่นรมย์ของสมที่ควร ปลอบจิตให้รื่น เพ่งดุจในสมที่ควรเพ่ง ๑ เว้นบุคคลผู้มิจฉาไม่ตั้งมั่น ๑ เสพบุคคลผู้มิจฉา ตั้งมั่น ๑ น้อมไปในสมาธิอื่น ๑. เมื่อพระโยคนั้นมันประกอบโดยยิ่งดังกล่าวมาอย่างนี้ยังมีโนน-ทาวาวชนะ ซึ่งมิมีตเป็นอาจารย์ ตัดวังแก่แล้วก็เกิดขึ้นในนบณะ ที่ควรกล่าวว่า " อัปปนา จักเกิดขึ้นในบัดดี." ก็ เมื่อโนนาวาวชนะ นั้นดับไป บรรดาชนะทั้งหลาย ๔ หรือ ๕ คง ยึดเอาการนั้นนั่นแหละ ซึ่งชนะตนเองแรก ชื่นบรรรยม ที่ ๒ เชื่ออารมณ์ที่ ๓ ชื่ออุโลม ที่ ๔ ชื่อโครจู ที่ ๕ ชื่ออปปานิจ อีกอย่างหนึ่ง คง