การหายใจและวิถีปฏิบัติทางจิต : หน้า 33/217

ปรากฏหายใจออก." เมื่อเธอทำให้รู้แจ้ง คือทำให้ปรากฏด้วยอาการอย่างนั้น ย่อมหายใจเข้าและหายใจออก ด้วยจิตที่สัมปะคัญด้วยญาณ; เพราะฉะนั้น ท่านจึงเรียกว่า " ย่อมสำเหนียกกุจราภายใน, เป็นจุฬามณี แล้วยังจิตติเห็นเป็นผู้ เช่นนั้น " จึงตรัสว่า " อภิญญาอันสำเหนียกกล่าวว่า "เราจักรู้แจ้งชี้กอง ลมทั้งปวงหายใจเข้า; ย่อมสำเหนียกว่า " เราจักรู้แจ้งชี้กองลมทั้งปวง หายใจออก " ดังนี้. บรรดาบทเหล่านี้ บงว่า สัญญติ ความว่า ย่อมพากเพียร คือพยายามอย่างนั้น อีกอย่างหนึ่งในบทว่า " สัญญติ " นี้ พึงเห็น ใจความอย่างนี้ว่า " ความสำรวมของกิริยาปฏิบัติในอย่างนั้น นี้ชื่อว่า