ความตายและชีวิตในหลักธรรม : หน้า 74/217

ประโยค(ค) - ปฐมสัมผัสสภากาเปล ภาค ๓ - หน้าแรก 73 เหตุนี้ เราทั้งหลาย จึงกล่าวว่า "จะประโยชน์อะไรของท่าน ด้วยชีวิต อันอ้างว่าเวลาราม คือตำซ้า เพราะถูกโรครงำ อันชื่อว่า เป็นทุกข์ เพราะมาก ไปด้วยทุกข์ นี้ ความตายของท่านประเสริฐกว่า ความเป็นอยู่" เพราะฉะนั้น จึงมีอธิบายว่า "ความตายของท่าน ดีกว่าความเป็นอยู่" เพราะเหตุไร ? เพราะเหตุว่า ท่านเป็นผู้นำกะ แล้ว คืิอมีมะอันทำแล้ว, อธิบายว่า ทำกาลิยา คือความแล้วจาก โลกนี้, ต่อจากตายเพราะกายแตก จักเข้าถึงสอดีสุขีสวรรค์, และท่าน เข้าถึงแล้วอย่างนั้น จักเอื้อมมั่งพร้อมด้วยถามคุณ ๕ คือส่วนแห่ง วัตถุกาม ๕ มีรูปเป็นน่าชอบใจ เป็นต้น อันเป็นทิพย์ซึ่งเกิดขึ้นใน เทวโลกนั้น ยังอัดภาพให้เที่ยวไป; อธิบายว่า "จักเป็นผู้ประกอบพร้อม คือถึงความพรั่งพร้อม (ด้วยถามคุณ ๕ คือส่วนแห่งวัตถุกาม ๕ อันเป็น ทิพย์ซึ่งเกิดขึ้นในเทวโลกนั้น) จักเที่ยวไปข้างนี้ และข้างนี้ คือก้ออยู่ หรือจักอธิษฐาน บทว่า อนุปายาน ความว่า โภชนาหารเหล่าใด ยั้งให้ ถึงความสิ้นไปแห่งชีวิตอย่างรวดเร็ว จัดว่าไม่เจือก คือไม่ทำความเจริญให้. [ อธิบาย สัญจิจก ผพ].. ผพว่า " สงอวิจ" นี่ เป็นผสหหนุนสัญจิจกพ ที่พระผู้ม พระภาคเจ้าตรัสแล้วในบทว่า " สงจิจก มนุษสวิคค" ผพว่า "ส" ในบทว่า " สงจิจก" นั้น เป็นอุปสรรค คำว่า " สงจิจก " นี้ เป็นคำถึงบุพพากัลยีย รวมกับ สัง อุปสรรคนัน ใจความแห่ง บทว่า " สงจิจก" นั้น ว่า " จงใจ คือแก่ลัง." ก็ภูกเลยแก่ลัง