ธัมมัญญสูตร: วิธีการฝึกสำหรับฆราวาส : หน้า 60/252

2.5 ธัมมัญญสูตร คือ “วิธีการฝึก” อย่างไรก็ตาม แม้จะทราบถึงขั้นตอนการฝึกทั้ง 6 ขั้นมาอย่างดีแล้ว ก็ไม่ได้หมายความว่า จะลงมือ ฝึกให้บรรลุผลสำเร็จได้ในทันทีทันใด เพราะหากนักศึกษาลองตั้งคำถามสำหรับการฝึกในขั้นตอนที่ 1 ว่า เราจะเป็นผู้มีปาฏิโมกขสังวรได้อย่างไร ? ปาฏิโมกข์มีเท่าไร ? แต่ละข้อมีรายละเอียดอะไรบ้าง ? มีนัยอย่างไร ? นำไปฝึกปฏิบัติในชีวิตจริงได้ด้วยวิธีไหน ? เราจะรู้ได้อย่างไรว่าเราฝึกได้ผลจริงๆ ? คำตอบของคำถามข้างบนนั้น ก็คือเราจำเป็นต้องทราบถึง “วิธีการฝึก” นั่นเอง ดังที่กล่าวไว้ในบทที่ 1 แล้วว่า เราสามารถนำ “ธัมมัญญสูตร” มาเป็นแม่บทในการศึกษาถึงวิธี การฝึกได้เป็นอย่างดี ทั้งนี้เพราะธัมมัญญสูตรจะให้ความกระจ่างทั้งความรู้ ความเข้าใจ การนำขั้นตอนที่มี ในคณกโมคคัลลานสูตรไปปฏิบัติได้จริง เป็นต้น สำหรับรายละเอียดของวิธีการจาก “ธัมมัญญสูตร” จะได้ ศึกษากันในบทต่อๆ ไป 2.6 คณกโมคคัลลานสูตรกับวิถีชีวิตของฆราวาส แม้ว่าคุณกโมคคัลลานสูตรจะเป็นบทฝึกฝนตนเองของพระภิกษุก็ตาม แต่ฆราวาสก็สามารถจะนำ เอาหลักการมาใช้ฝึกฝนตนเองได้เช่นกัน เพราะข้อปฏิบัติของคุณกโมคคัลลานสูตร ล้วนมุ่งฝึกเพื่อให้ใจกลับ เข้ามาหยุดนิ่งอยู่ภายในตัว คือ ศูนย์กลางกายฐานที่เจ็ด ซึ่งแนวทางการฝึกฝนจะปรับไปตามวิถีชีวิตของ ฆราวาส โดยฝึกผ่านการทำทาน รักษาศีล และเจริญภาวนา ตามที่ได้กล่าวมาในบทที่ 1 แล้วนั้น เพราะ หลักการสำคัญทั้ง 6 ขั้น ก็เพื่อการควบคุม กาย วาจา และใจ โดยที่ เช่นกัน ปาฏิโมกขสังวร เป็นการควบคุม กาย และวาจา อินทรียสังวร เป็นการควบคุมและระมัดระวังใจ การรู้จักประมาณในโภชนะ เป็นการเตรียมความพร้อมของร่างกาย เพื่อการเจริญสมาธิภาวนา ความเป็นผู้ตื่นอยู่ สติสัมปชัญญะ และการเสพเสนาสนะอันสงัด ก็เป็นไปเพื่อการเจริญสมาธิภาวนา บทที่ 2 คณกโมคคัลลานสูตร DOU 49