การฝึกปฏิบัติในการละกิเลสสำหรับฆราวาส : หน้า 94/252

การจะเข้าใจนัยได้ดีและรวดเร็วที่สุด ก็โดยการนำไปปฏิบัติ เพราะเราจะพบกับประสบการณ์จริง เมื่อเกิดข้อสงสัยก็สอบถามกับครูผู้ทรงภูมิรู้ภูมิธรรม หรือพระอาจารย์ดังที่กล่าวไว้แล้วข้างต้น ซึ่งการ หมั่นเข้าหา สอบถาม พร้อมกับการฝึกปฏิบัติ จะทำให้เข้าใจได้อย่างแตกฉานลึกซึ้ง และมองเห็นภาพ การฝึกที่ชัดเจนยิ่งขึ้น สำหรับฆราวาสนั้น หากจะกล่าวถึงเป้าหมายชีวิตสูงสุดแล้วก็คงเหมือนกันกับพระภิกษุ คือ การ บรรลุมรรคผลนิพพาน แต่ด้วยสถานภาพที่แตกต่างกัน วิธีการที่จะปฏิบัติไปให้ถึงเป้าหมายสูงสุด จึงอาจ แตกต่างกันไป แต่อย่างไรก็ตาม เป้าหมายสูงสุดของทุกคนก็คือต้องละกิเลสให้ได้ ซึ่งก็คือกิเลสใหญ่ 3 ตระกูล ได้แก่ โลภะ โทสะ และโมหะ วิธีละกิเลสสำหรับฆราวาส ง่ายที่สุดคือแก้ในสิ่งตรงข้ามกันกับกิเลสทั้ง 3 ตระกูล คือ แก้โลภะ ด้วยการให้ทาน แก้โทสะด้วยการรักษาศีล เพื่อควบคุมกาย วาจา แก้โมหะ ความไม่รู้ ด้วยการนั่งสมาธิเจริญ ภาวนาเพื่อให้ได้ปัญญา ทาน หมายถึง การให้ ได้แก่ การเสียสละสิ่งของต่างๆ ของตน หรือการให้ความรู้ทั้งทางโลกและ ทางธรรม เพื่อประโยชน์แก่ผู้อื่น การให้นั้นจะให้ผลดีเต็มที่ เมื่อผู้ให้สามารถเอาชนะใจตนเองได้ ด้วยการ ขจัดความตระหนี่หวงแหนออกไปจากใจ คือให้ด้วยความบริสุทธิ์ใจไม่หวังผลตอบแทนจากผู้รับ ขอเพียงให้ได้ บุญกุศล และความสบายใจเท่านั้น ศีล แปลว่า ปกติ ผู้ที่มีศีล จึงหมายถึง ผู้ที่เป็นคนปกติ เป็นมนุษย์ที่ปกติ ความปกติเป็นพื้นฐาน ของความสงบเรียบร้อยของทุกสิ่งทุกอย่างทั้งสิ่งที่มีชีวิตและสิ่งไม่มีชีวิต เมื่อใดที่เกิดความไม่ปกติขึ้น ความยุ่ง ยาก ความเดือดร้อน หรือความเสียหายย่อมเกิดขึ้นตามมา เช่น ในฤดูฝน ปกติฝนจะต้องตก การทำ เกษตรกรรมจึงจะสามารถทำไปได้อย่างเต็มที่ แต่หากปีใดที่ฝนไม่ตกต้องตามฤดูกาล ปีนั้นก็กลายเป็นปีที่ ผิดปกติไป ผลที่เกิดตามมา คือ ข้าวยากหมากแพง พืชผลทางการเกษตรเสียหาย เกษตรกรเดือดร้อนกัน ไปถ้วนหน้า เป็นต้น สมาธิ คือ การฝึกจิต หรือการฝึกฝนอบรมจิตให้ตั้งมั่นอยู่ในความดีด้วยการทำใจให้สงบจากนิวรณ์ และจากกิเลสอาสวะทั้งหลาย 4.7.2 ลงมือฝึกปฏิบัติอย่างจริงจัง เมื่อนักศึกษาทราบแล้วว่า การละหรือกำจัดกิเลส 3 ตระกูลของฆราวาส ต้องอาศัยทาน ศีล ภาวนา ซึ่งต้องทำเป็นประจำทุกวันอย่างสม่ำเสมอไม่ให้ขาด ควบคู่ไปกับการประกอบอาชีพหรือหน้าที่การงานใน ทางโลก เพื่อให้กิเลสนั้นบรรเทาเบาบางลงไปให้ได้มากที่สุด จนกว่าจะหมดกิเลสบรรลุมรรคผลนิพพานได้ ตามเป้าหมายสูงสุดของชีวิต ด้วยเหตุนี้จึงต้องทำทาน รักษาศีล และเจริญภาวนาทุกวัน โดยยึดหลักที่ว่า บทที่ 4 ขั้ น ต อ น ที่ 2 อัตถั ญ ญ DOU 83