ข้อความต้นฉบับในหน้า
พวกหนึ่ง ต้องการจะฟังสัทธรรม พวกหนึ่งไม่ต้องการฟังสัทธรรม บุคคลที่ไม่ต้องการฟังสัทธรรม
จึงถูกติเตียนด้วยเหตุนั้นๆ บุคคลที่ต้องการฟังสัทธรรม จึงได้รับความสรรเสริญด้วยเหตุนั้นๆ บุคคลที่ต้อง
การฟังสัทธรรมก็มี 2 จําพวก คือ
พวกหนึ่งตั้งใจฟังธรรม พวกหนึ่งไม่ตั้งใจฟังธรรม บุคคลที่ไม่ตั้งใจฟังธรรม พึงถูกติเตียนด้วยเหตุ
นั้นๆ บุคคลที่ตั้งใจฟังธรรม จึงได้รับความสรรเสริญด้วยเหตุนั้นๆ บุคคลที่ตั้งใจฟังธรรมก็มี 2 จำพวก คือ
พวกหนึ่งฟังแล้วทรงจำธรรมไว้ พวกหนึ่งฟังแล้วไม่ทรงจำธรรมไว้ บุคคลที่ฟังแล้วไม่ทรงจำธรรม
ไว้ จึงถูกติเตียนด้วยเหตุนั้นๆ บุคคลที่ฟังแล้วทรงจำธรรมไว้ จึงได้รับความสรรเสริญด้วยเหตุนั้นๆ บุคคลที่
ฟังแล้วทรงจำธรรมไว้ก็มี 2 จำพวก คือ
พวกหนึ่งพิจารณาเนื้อความแห่งธรรมที่ทรงจำไว้พวกหนึ่งไม่พิจารณาเนื้อความแห่งธรรมที่ทรงจำไว้
บุคคลที่ไม่พิจารณาเนื้อความแห่งธรรมที่ทรงจำไว้ จึงถูกติเตียนด้วยเหตุนั้นๆ บุคคลที่พิจารณาเนื้อความ
แห่งธรรมที่ทรงจำไว้ จึงได้รับความสรรเสริญด้วยเหตุนั้นๆ บุคคลที่พิจารณาเนื้อความแห่งธรรมที่ทรงจำไว้
ก็มี 2 จําพวก คือ
พวกหนึ่งรู้อรรถรู้ธรรมแล้ว ปฏิบัติธรรมสมควรแก่ธรรม พวกหนึ่งหารู้อรรถรู้ธรรม แล้วปฏิบัติธรรม
สมควรแก่ธรรมไม่บุคคลที่หารู้อรรถรู้ธรรม ปฏิบัติธรรมสมควรแก่ธรรมไม่พึงถูกติเตียนด้วยเหตุนั้นๆ บุคคลที่
รู้อรรถรู้ธรรมแล้วปฏิบัติธรรมสมควรแก่ธรรม จึงได้รับความสรรเสริญ ด้วยเหตุนั้นๆ บุคคลที่รู้อรรถรู้ธรรม
แล้วปฏิบัติธรรมสมควรแก่ธรรม ก็มี 2 จำพวก คือ
พวกหนึ่งปฏิบัติเพื่อประโยชน์ของตน ไม่ปฏิบัติเพื่อประโยชน์ของผู้อื่น พวกหนึ่งปฏิบัติทั้งเพื่อ
ประโยชน์ตนและเพื่อประโยชน์ผู้อื่น บุคคลที่ปฏิบัติเพื่อประโยชน์ตนไม่ปฏิบัติเพื่อประโยชน์ผู้อื่น จึงถูกติเตียน
ด้วยเหตุนั้นๆ บุคคลที่ปฏิบัติทั้งเพื่อประโยชน์ตนและเพื่อประโยชน์ผู้อื่น จึงได้รับความสรรเสริญด้วยเหตุนั้นๆ
ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุเป็นผู้รู้จักบุคคลโดยส่วน 2 ฉะนี้แล ภิกษุเป็นบุคคลปโรปรัญญู อย่างนี้แล
ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุประกอบด้วยธรรม 7 ประการนี้แล เป็นผู้ควรของคำนับ ฯลฯ เป็นนาบุญของ
โลก ไม่มีนาบุญอื่นยิ่งกว่า ๆ
240 DOU แม่บท การฝึกอบรมในพระพุทธศาสนา