ข้อความต้นฉบับในหน้า
1. เรื่องพระเจ้าอุเทน
สมัยหนึ่ง พระเจ้าอุเทนกับพระมเหสีประทับอยู่ในพระราชอุทยาน พระมเหสีทรงทราบว่าพระอานนท์
อยู่ในที่ใกล้พระราชอุทยานนั้น จึงทูลขอไปเยี่ยมกราบท่านพระอานนท์ เมื่อทรงได้รับอนุญาตแล้ว จึงเสด็จ
เข้าไปหา พระอานนท์ได้แสดงธรรมจนพระมเหสีเกิดความปีติเบิกบาน พระนางจึงถวายผ้าจีวรแก่พระอานนท์
500 ผืน เมื่อพระเจ้าอุเทนทรงทราบ และติเตียนพระอานนท์ว่ารับจีวรไปทำไมมากมายแล้ว จากนั้นจึงเสด็จ
เข้าไปหาตรัสถามว่า
(พระเจ้าอุเทน) ท่านพระอานนท์ มเหสีของข้าพเจ้ามาหาหรือ
(พระอานนท์)
(อุ.)
(อา.)
(อุ.)
(อา.)
(อุ.)
(อา.)
(อุ.)
พระมเหสีของพระองค์มาหา มหาบพิตร
ก็พระนางได้ถวายอะไร แก่ท่านพระอานนท์บ้าง
ได้ถวายผ้าห่ม (จีวร) แก่อาตมภาพ 500 ผืน มหาบพิตร
ก็ท่านพระอานนท์จักทำอะไรกะจีวรมากมายเพียงนั้น
อาตมภาพจักแจกให้แก่ภิกษุทั้งหลาย ที่มีจีวรคร่ำคร่าต่อไป มหาบพิตร
ก็ท่านพระอานนท์จักทำอย่างไรกะจีวรเก่าคร่ำคร่าเหล่านั้นต่อไป
อาตมภาพจักทำผ้าเหล่านั้นให้เป็นผ้าดาดเพดาน มหาบพิตร
(อา.) อาตมภาพจักทำผ้าเหล่านั้นให้เป็นผ้าปูฟูก มหาบพิตร
(อุ.)
ท่านพระอานนท์จักทำอย่างไรกะผ้าดาดเพดานเก่าเหล่านั้น
ท่านพระอานนท์จักทำอย่างไรกะผ้าปูฟูกที่เก่าเหล่านั้น
(อา.) อาตมภาพจักทำผ้าเหล่านั้นให้เป็นผ้าปูพื้น มหาบพิตร
(อุ.)
ท่านพระอานนท์จักทำอย่างไรกะผ้าปูพื้นที่เก่าเหล่านั้น
(อา.) อาตมภาพจักทำผ้าเหล่านั้นให้เป็นผ้าเช็ดเท้า มหาบพิตร
(อุ.)
(อา.)
(อุ.)
ท่านพระอานนท์จักทำอย่างไรกะผ้าเช็ดเท้าที่เก่าเหล่านั้น
อาตมภาพจักทำผ้าเหล่านั้นให้เป็นผ้าเช็ดธุลี มหาบพิตร
ท่านพระอานนท์จักทำอย่างไรกะผ้าเช็ดธุลีที่เก่าเหล่านั้น
(อา.) อาตมภาพจักโขลกผ้าเหล่านั้น ขยำกับโคลนแล้วฉาบทาฝา มหาบพิตร
เรียบเรียงจาก เรื่องพระเจ้าอุเทน, พระวินัยปิฎก จุลวรรค, มก. เล่ม 9 หน้า 522
บทที่ 6 ขั้ น ต อ น ที่ 4 มัตตัญญู DOU 135