การเดินทางสู่กรุงราชคฤห์และนิพพาน : หน้า 247/252

พ. ดูก่อนพราหมณ์ สาวกของเราอันเราโอวาทสั่งสอนอยู่อย่างนี้ บางพวกเพียงส่วนน้อยสำเร็จ นิพพานอันมีความสำเร็จล่วงส่วน บางพวกก็ไม่สำเร็จ ค. ข้าแต่ท่านพระโคดม อะไรหนอแลเป็นเหตุเป็นปัจจัย ในเมื่อนิพพานก็ยังมีอยู่ ทางให้ถึงนิพพานก็ ยังมีอยู่ท่านพระโคดมผู้ชักชวนก็ยังมีอยู่ แต่สาวกของท่านพระโคดมอันท่านพระโคดมโอวาทสั่งสอนอยู่อย่าง นี้ บางพวกเพียงส่วนน้อยจึงสำเร็จนิพพานอันมีความสำเร็จล่วงส่วน บางพวกก็ไม่สำเร็จ พ. ดูก่อนพราหมณ์ ถ้าเช่นนั้นเราจักย้อนถามท่านในเรื่องนี้ ท่านชอบใจอย่างไรจึงพยากรณ์อย่างนั้น ดูก่อนพราหมณ์ ท่านจะสำคัญความข้อนั้นเป็นไฉน ท่านชำนาญทางไปกรุงราชคฤห์มิใช่หรือ ค. แน่นอน พระเจ้าข้า พ. ดูก่อนพราหมณ์ ท่านจะสำคัญความข้อนั้นเป็นไฉน บุรุษผู้ปรารถนาจะไปกรุงราชคฤห์จึงมาใน สำนักของท่าน เข้ามาหาท่านแล้วพูดอย่างนี้ว่าท่านผู้เจริญขอท่านจงชี้ทางไปกรุงราชคฤห์แก่ข้าพเจ้าด้วยเถิด ท่านจึงบอกเขาอย่างนี้ว่า พ่อมหาจำเริญ มาเถิด ทางนี้ไปกรุงราชคฤห์ ท่านจงไปตามทางนั้นชั่วครู่หนึ่งแล้ว จักเห็นบ้านชื่อโน้นไปตามทางนั้นชั่วครู่หนึ่งแล้วจักเห็นนิคมชื่อโน้นไปตามทางนั้นชั่วครู่หนึ่งแล้วจักเห็นสวนที่ น่ารื่นรมย์ ป่าที่น่ารื่นรมย์ ภูมิภาคที่น่ารื่นรมย์ สระโบกขรณีที่น่ารื่นรมย์ของกรุงราชคฤห์ บุรุษนั้นอันท่าน แนะนำพร่ำสั่งอยู่อย่างนี้จับทางผิดไพล่เดินไปเสียตรงกันข้าม ต่อมา บุรุษคนที่สองปรารถนาจะไปกรุงราชคฤห์จึงมาในสำนักของท่าน เข้ามาหาท่านแล้วพูดอย่าง นี้ ท่านผู้เจริญ ข้าพเจ้าปรารถนาจะไปกรุงราชคฤห์ ขอท่านจงชี้ทางไปกรุงราชคฤห์แก่ข้าพเจ้าด้วยเถิด ท่านพึง บอกแก่เขาอย่างนี้ว่า พ่อมหาจำเริญ มาเถิด ทางนี้ไปกรุงราชคฤห์ ท่านจงไปตามทางนั้นชั่วครู่หนึ่งแล้วจัก เห็นบ้านชื่อโน้น ไปตามทางนั้นชั่วครู่หนึ่งแล้วจักเห็นนิคมชื่อโน้น ไปตามทางนั้นชั่วครู่หนึ่งแล้วจักเห็นสวน ที่น่ารื่นรมย์ ป่าที่น่ารื่นรมย์ ภูมิภาคที่น่ารื่นรมย์ สระโบกขรณีที่น่ารื่นรมย์ของกรุงราชคฤห์ บุรุษนั้นอัน ท่านแนะนำพร่ำสั่งอยู่อย่างนี้ จึงไปถึงกรุงราชคฤห์โดยสวัสดี ดูก่อนพราหมณ์ อะไรหนอเป็นเหตุเป็นปัจจัย ในเมื่อกรุงราชคฤห์ก็มีอยู่ ทางไปกรุงราชคฤห์ก็มีอยู่ ท่านผู้ชี้แจงก็มีอยู่ แต่ก็บุรุษอันท่านแนะนำพร่ำสั่งอย่างนี้ คนหนึ่งจับทางผิดไพล่เดินไปทางตรงกันข้ามคนหนึ่ง ไปถึงกรุงราชคฤห์โดยสวัสดี ค. ข้าแต่ท่านพระโคดม ในเรื่องนี้ข้าพระองค์จะทำอย่างไรได้ ข้าพระองค์เป็นแต่ผู้บอกทาง พ. ดูก่อนพราหมณ์ ฉันนั้นเหมือนกันแล ในเมื่อนิพพานก็มีอยู่ ทางไปนิพพานก็มีอยู่ เราผู้ชักชวนก็ มีอยู่ แต่ก็สาวกของเราอันเราโอวาทสั่งสอนอยู่อย่างนี้บางพวกเพียงส่วนน้อยสำเร็จนิพพานอันมีความสำเร็จ ล่วงส่วน บางพวกก็ไม่สำเร็จ ดูก่อนพราหมณ์ ในเรื่องนี้เราจะทำอย่างไรได้ ตถาคตเป็นผู้บอกหนทาง เมื่อพระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสแล้วอย่างนี้ พราหมณ์คุณกโมคคัลลานะได้ทูลพระผู้มีพระภาคเจ้าดังนี้ ว่า ข้าแต่ท่านพระโคดม บุคคลจำพวกที่ไม่มีศรัทธา ประสงค์จะเลี้ยงชีวิต ออกบวช โอ้อวด มีมายา เจ้าเล่ห์ 236 DOU แม่บทการฝึกอบรมในพระพุทธศาสนา