การบินออกจากสังสารวัฏสู่พระนิพพาน : หน้า 185/270

ทุกข์บ้างต่อไปเรื่อย ๆ ไม่มีสิ้นสุด แต่โดยมากแล้วจะเสวยทุกข์เพราะถนนหนทางที่ผ่านไปในแต่ละจังหวัด เต็มไปด้วยหลุมบ่อมากมาย พลาดเมื่อไรเจ็บตัวเมื่อนั้น และที่สำคัญผู้คนโดยมากในโลกไม่รู้ด้วยซ้ำไปว่า ถนนเส้นไหนไปภาคเหนือและเส้นไหนไปใต้ จึง ทำให้พลัดหลงลงใต้กันมาก แม้เส้นทางที่ขึ้นเหนือก็ยังมีจุดเชื่อมต่อให้กลับวกลงใต้ได้โดยไม่รู้เนื้อรู้ตัว หรือ แม้ระวังก็ยากหากจะแล่นลิ่วไปเรื่อย ๆ อย่างไม่รู้จุดหมายปลายทาง ๆ ส่วนใครก็ตามต้องการออกนอกประเทศคือสังสารวัฏนี้ จะต้องสร้างกุศลกรรมอย่างยิ่งยวด ทั้งการ ให้ทาน รักษาศีล และเจริญภาวนา โดยเฉพาะการเจริญสมาธิภาวนานั้น จะทำให้ได้ยานอันประเสริฐ สำหรับบินออกจากประเทศ ยานนี้คือ “ดวงปฐมมรรค” อันเป็นดวงที่เกิดจากการรวมตัวกันของอริยมรรค มีองค์แปด ซึ่งจะเกิดขึ้นจากการเจริญสมาธิภาวนาจนใจหยุดนิ่ง เมื่อเจริญสมาธิภาวนาจนได้ยานอันประเสริฐแล้ว แต่จะบินออกนอกประเทศได้จะต้องได้กัปตันผู้ ควบคุมยานด้วย กัปตันในที่นี้คือพระรัตนตรัยภายใน ได้แก่ พระธรรมกาย เป็นต้น ซึ่งจะได้มาด้วยการ เจริญสมาธิภาวนาโดยจดใจนิ่ง ๆ กลางดวงปฐมมรรคนั้น แล้วเข้ากลางของกลางไปเรื่อย ๆ ในที่สุดก็จะ ได้พบกัปตันคือพระธรรมกายรอคอยอยู่ภายใน กัปตันที่ว่านี้รอคอยเรามาอย่างยาวนานตั้งแต่ปฐมชาติที่ เราเกิดมาในสังสารวัฏนี้ เมื่อพบพระธรรมกายแล้วคราวนี้จะบินไหนต่อไปไหนก็ได้ ในเวลาบินอยู่บนท้องฟ้านั้นมุมมอง ทั้งหมดของเราจะแตกต่างออกไปอย่างสิ้นเชิง ที่เคยนึก ๆ มาตลอดชีวิตว่าโลกมีแต่มุมมองทางพื้นราบ ก็ เข้าใจเสียใหม่ เห็นตามจริงว่า ยังมีมุมมองจากสายตาแบบนกที่งดงามกว่ากันมาก ไปไหนต่อไหนได้อย่าง รวดเร็วเป็นอิสระกว่ากันมาก การรุดไปข้างหน้า ข้างหลัง ข้างขวา ข้างซ้าย เหมือนไม่มีขีดจำกัดใด ๆ อยู่เลย ทุกอย่างเป็นไปตามปรารถนาทั้งสิ้น เมื่ออยู่บนท้องฟ้าเราจะเห็นภูมิประเทศทั้งหมดแจ่มชัดเห็นตามจริงว่าเส้นทางไหนพาไปสู่จังหวัดใด ทิศเหนือหรือทิศใต้ จะเห็นชีวิตความเป็นอยู่ของคนในแต่ละจังหวัดได้อย่างชัดเจน จะเห็นว่าภาคเหนืออัน เป็นแดนศิวิไลมีกี่จังหวัด ๆ ไหนน่าอยู่ที่สุด และจะเห็นแจ่มชัดว่า แดนใต้คืออบายภูมินั้นมีอะไรบ้าง ชีวิต ความเป็นอยู่ในอบายเป็นอย่างไร สัตว์นรกหน้าตาเป็นอย่างไร และจะเห็นว่าทั้งประเทศมีแต่ความวุ่นวาย เส้นทางเชื่อมกันวนเวียนเป็นวงกต ผู้คนจำนวนมากหลงงมกันอยู่โดยไม่พบทางออกมาอย่างยาวนานแล้ว เมื่อชมภูมิประเทศจนพอแล้วและเมื่อเชื้อเพลิงคือบารมีเต็มถังแล้ว หากปรารถนาจะบินออก นอกประเทศคือสังสารวัฏแห่งนี้ไปสู่อายตนนิพพานตามพระสัมมาสัมพุทธเจ้าและพระอรหันต์ทั้งหลายใน อดีตไปก็ย่อมได้ แต่ถ้าบารมีอันเปรียบประดุจเชื้อเพลิงยังไม่เต็ม ก็จะออกนอกสังสารวัฏได้เพียงชั่วครั้ง ชั่วคราว จำต้องกลับมาสร้างบารมีให้เต็มเปี่ยมเสียก่อน จึงจะมีกำลังมากพอที่จะไปสูอายตนนิพพานได้ อย่างถาวร บ ท ที่ 6 พระ ธ ร ร ม : คำสั่ง ส อ น ข อ ง พ ร ะ ส ม ม า สั ม พุ ท ธ เจ้า DOU 175