ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระบรมปฏิรูปฉบับแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 13
นั่น นิมนต์พระองค์เจกพุทธเจ้าฉันเสร็จแล้ว จึงได้ทำการมงคล
ข้าวปายาสเขาจัดแจงไว้เป็นอันมาก นายโคบาล เห็น ๒ สามี
กรรมว่านิมา จึงถามว่า "ท่านมาจากไหน?" ทราบเรื่องนั้นแล้ว
เป็นกุลบุตรมีอ่อดโหย จึงจะทำความสงเคราะห์ใน ๒ สามีกรรมว่านิมา
นั่น ให้ ๆ ข้าวปายาสกับเมาใส่เป็นอันมาก
กรรมวาจึงกล่าวว่าสามว่า "นาย เมื่อท่านมีชีวิตอยู่ ฉันก็ชื่อว่า
มีชีวิตอยู่ ท่านท้องร่องนาน จงบริโภคตามความต้องการ"
ดังนี้แล้ว จังว่างข้าวปายาสไว้เมืองหน้าเขาพร้อมกับสัปป ตนเอง
บริโภคปิในหลาวเต้นอย่งนี้นั่นเท่านั้น ส่วนนายโคฏเหล็ก บริโภค
มากไป ไม่ eigenen คารความอยากในอาหารได้ เพราะตัวทวีวัฒน์ ๓-๔
วัน นายโคบาล ครั้นให้ ๆ ข้าวปายาสแก่ ๆ ผมเม็ดแล้ว ตนเอง
จึงร้างรบิจก. นายโคฏเหล็กนั่งแกล้งเขาแล้ว เห็นก้อนข้าวปายาส
ที่นายโคบาลปั้นให้แก่นางสุวีนซึ่งนอนอยู่แล้วได้ดัง จึงกล่าวว่า "นาง
สุวนันธ์นี้ มีบุญ จึงได้โภคะเห็นปานนี้เนืองนิตย์" คภาคารคืน
นายโคฏเหล็กนั่ง ไม่สามารถจะยังข้าวปายาสนั้นให้ย่อมได้ จึงทำากลา ไปกินในท้องแห่งนางสุวนัน ครั้งนั้น กรรมของเขาทำ
สรีรภิ (เผา) แล้ว ก็ทำการรับข้าวของในเรือนนั้นเอง ได้ข้าวสาร
ทะนานหนึ่ง หุงแล้ว เอาใส่บาตรพระปิออกพุทธเจ้าแล้วกล่าวว่า
"ท่านเจ้าขา ขอกูล้อนี้" จงถือ่เท่ากขอท่านเกิด" ดังนี้แล้ว
จึงคิดว่า "ควรเราจะอยู่ในที่นี่แน, พระผู้เป็นเจ้ามาในที่นี้น้อง
นิดย์, ไทยธรรม จักมิหรือไม่ ก็ชางเกิด เราไว้ อยู่ ทำความ