ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๒ - พระธัมมที่จะถูกอปลาแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 239
ดังนี้แล้ว ขอบคุณทรั้ง ๒ ลุบ (หลัง) แล้ว มอบให้แก่จิดา ออกไป บวงในสำนักงานพระเณร ฝ่ายพระเณร ให้เธอบรราชาปลุมบท เสร็จแล้ว พาทีอาริการไป ได้ไปถึงเมืองสาวัสดิโปลำฉบับ นามของท่านได้ว่า "ไไสไรเณร"
ชาวนบทน รู้เรื่องนั้นแล้ว พากันแตกตื่นฉันนเข้าไปกล่าวว่า "ได้นว่า เรื่องเป็นจริงอย่างนั้นหรือ? พระผู้เป็นเจ้า." พระโสไตรยะ เป็นจริง ผู้มีอายุ
ชาวนบทน ท่านผู้เจริญ ชื่อว่าเหตุแม้เช่นนี้มิได้ (เทียว หรือ ?); เขาลือกนักว่า บูตร 2 คนเกิดในท้องของท่าน, บูตร 2 คน อาศัยท่านเกิด บรรดาบุตร 2 จำพวกนั้น ท่านมีความสนิทสนมมาก ในจำพวกไหน?
พระโสไตรยะ ในจำพวกฤดูผู้อยู่ในท้อง ผู้มีอายุ ชนผู้มาแล้ว ๆ ก็ถามอยู่เช่นนั้นนั้นแหละเสมอไป. พระเณร บอกแล้วบอกเล่าว่า "มีความสนิทสนมในจำพวกฤดูผู้อยู่ในท้องนั้น แหละมาก." เมื่ออธิษฐานในยังแม่นแต่เดียว ยืนแต่คนเดียว, ท่านเข้าถึงความเป็นคนเดียวอย่างนี้ เริ่มตั้งความสิ้นและความเสื่อมใน อัคภพ บรรดาผุระอรหัตพร้อมด้วยปฏิสัมภิทานุทธ์หลายแล้ว.
ค่อนมา พวกชนผู้มาแล้ว ๆ ถามท่านว่า "ท่านผู้เจริญ ได้ ยินว่า เหตุชื่ออย่างนี้ได้แล้ว จริงหรือ?" พระโสไตรยะ จริง ผู้มีอายุ
พวกชน ท่านมีความสนิทสนมในบุตรจำพวกไหน?