พระธรรมปิฎกฉบับแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 228 : หน้า 230/243

ประโยค๒ - พระธรรมปิฎกฉบับแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 228 2. เรื่องนั้นทโปลาค: [๑๓] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในโจฬชณะทรงปรารภนาย โปลาคืออันนะ ตรรสพระธรรมเทวนิ ว่า "ทโล ทิล" เป็นต้น. [นายนันทะหลบหลีกราชวัง] ดั่งได้สดับมา นายโปลาคืออันนะ ในกรุงสวดี เป็นคน มังมีทรัพย์มาก มีสมบัติมาก รักษาอัญญีชอญาณ- ปิ่นกะอยู่. นัยว่า นายนันทะโปลาคนั่น หลบหลีกความบึ้งแค้นพระราชา ด้วยความเป็นคนเลี้ยงโค อย่างชูช่อคณะแยะ หลบ หลีกความบึ้งแค้นแห่งพระราชาด้วยเผด็จพรหมชิด รักษามุมทรัพย์ของตนอยู่. เขาถือปัญญาโศตลอดกาลสมควรแก่กาล (ตามกำหนดเวลา) มาสำหรับของท่านอันนะเบิกเศรษฐี พบพระศาสดา ฟังธรรม ทูลวิจารณ์พระศาสดา เพื่อองค์การให้เดือดลงสู่องคต. [พระศาสดาไปโปราณอันนะ] พระศาสดา ทรงรอความแก่กล้าแห่งญาณของเทวาอยู่ ไม่เสื่อมไปแล้ว (ครับ) ทรงทราบความที่เป็นผู้มีญาณแก่กล้าแล้ว วันหนึ่งอันภูษงามหมีใหญ่แวดล้อมแล้ว เสด็จจากไปอยู่ ทรงแวะจากหนทาง ประทับนั่งแล้ว ที่โคนต้นไม้แห่งใดแห่งหนึ่ง ซึ่งใกล้สถานที่อยู่ของเขา. นายนันทะ ไปสู่สำนักของพระศาสดา ถวายบังคมกระทำ * พระมหาเปรียญ ป. 6 วัดนครนิวิทยาลัย แปล