พระปิยะมาและการแก้แค้นในพระนคร : หน้า 72/243

ประโยค1-2: พระปิยะมาทำถูกถามแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 70 ประโยค3: เมื่ออนกรมุ่งอย่างนี้ถึง ๑ ครั้ง ก็ไม่ทรงเชื่อ ว่า "ถ้าพระองค์ไม่ทรงชื่อ (คำ) หมอนั่นไงสิ ข้าแต่มหาราช ของพระองค์ จงเสด็จไปสู่อีกของหญิงเหล่านั้นแล้ว" ทรงใคร่ครวญดูจุด พระราชสติไปทดพระเนตรเห็นช่องในห้องทั้งหลาย จึงตรัสถามว่า "นี่อะไรนั่น ?" เมื่อหญิงเหล่านั้น กรกูลเนื้อความนั้นแล้ว ไม่ทรงพิโรธต่อหญิงเหล่านั้น มิโดนอะไร ๆ เลย รับสั่งให้เปิดช่องทั้งหมดเสีย แล้วให้ทำหน้าต่างช่องน้อยไว้ในห้องทั้งปวง ได้ยินว่า หน้าต่างมีช่องน้อยทั้งหลาย เกิดขึ้นแล้วในกาลนั้น ประโยค4: [พระศาสดาพญา กับการแก้แค้น] ประโยค5: พระนางมาคันทิยา ไม่อาจจะทำอะไร ๆ แก่หญิงเหล่านั้น ได้ ก็ถือว่า "เรากำทำกรรมที่ควรทำพระสมณโคดมให้ได้" จึงให้จ้างแก้ผาดเมืองแล้วกล่าวว่า "พวกถ้ายร้อมด้วยพวกผู้ชาย ที่เป็นทาสและกรรมกร จง ฯ ฯ ปราศพระสมณโคดมผู้เข้าไปสู่อาคาร พระนครเทียวอยู่ ให้เห็นไป" พวกจิตกิจก็อุติไม่เลื่อมใสในรัตนะ 3 ก็ติดตามพระศาสดาผู้เสด็จไปสู่อาคารในพระนคร ค่อย ๆ บริการอยู่ด้วยวัตถุลำหรับบำดา ๑ อย่างว่า ประโยค6-10: "๑. เจ้าเป็นโจร ๒. เจ้าเป็นพาล ๓. เจ้าเป็นบ้า ๔. เจ้าเป็นอู๋"