ข้อความต้นฉบับในหน้า
ปรอทคง - พระอ입มปฏิซทกภาแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 16
ไปทางอากาศ ยืนหาอยู่แล้ว เมือพระปัจเจกพุทธเจ้านั้นลับคลง
จัญฑูไป หยุดก็แตกทำลายลง.
[สุนัขไปเกิดเป็นโสฬสภพพุทธ]
ชื่อว่า สัตว์ครึ่งฉานทั้งหลายนัน เป็นสัตว์มีชื่อตรง ไม่
คดโกง; ส่วนมนุษย์ ใจคดไปอย่าง ปากพูดไปอย่าง (ไม่ตรงกัน)
เพราะเหตุนันแล นายเปลสะ ผู้เป็นบุรุษของนายความชั่ง จึงกล่าว
ว่า "บ้านแต่พระองค์ผู้เจริญ แท้จริง ขันธ์บัญญัติอนนนายนี้ รถซู
ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ แท้จริง ขันธ์บัญญัติ คอ สัตว์ของเลียงนี้มีน.
สุนัขนัน ทำการแล้ว ไปเกิดในดาวดึงส์ฟ้ มีนางอัปสร ๙ พัน
แวดล้อม ได้สวยสมบิดใหญ่ ก็เพราะเป็นสัตว์มีความเห็นอันตรง
(และ) ไม่คดโกงนัน ด้วยประการฉะนี้.
เมื่อเทพบุตรนั้นระลึกได้ใกล้ของใคร ๆ เสียงย่อมดังไปไกล
ได้ ๑๖ โยชน์ ส่วนเสียงพูดโดยปกติ ย่อมกลบเทพนคร ทั้งสิ้น ซึ่งมี
ประมาณหมื่นโยชน์ เพราะเหตุนันแล เทพบุตรนัน จึงได้มานว่า
"โมสาวเทพบุตร." ก็นี้เป็นผลของอะไร ? เป็นผลของการห่ำด้วย
ความรักในปัจเจกพุทธเจ้า โสภาคเทพบุตรนั้น คำรงอยู่ในเทพนครนัน
ไม่นาน ก็คลื่นแล้ว.
[เหตุทำให้เทพบุตรเคลื่อน ๔ อย่าง]
จริงอยู่ เทพบุตรทั้งหลาย ย่อมเครื่องจากเทวโลก ด้วย
เหตุ ๔ อย่าง คือ:-
๑. ม.ม. ๑๓/๕