พระอิฐมปัตถิรูปาแปล ภาค ๒ - หน้า 14 : หน้า 16/243

ประโยค - พระอิฐมปัตถิรูปาแปล ภาค ๒ - หน้า 14 ขวนขวายอยู่ ยังใจให้เลื่อมใสอยู่ ทุกวัน จักประสบภูมิมาก." (คิดดังนี้แล้ว) นางจึงทำการรับจ้างอยู่ในบ้านนั้นเอง [สืบตาตามอัสสัมในพระปัจเจกพุทธเจ้า] ในเดือนที่ ๖ หรือที่ ๗ นางสุภแม่ชแล ก็คลอดลูกออก มาตัวหนึ่ง นายโคบาลจึงให้ ฯน้ำนมของแม่โค่นนตัวหนึ่งแก่ลูก สุภนั่น ไม่นานเท่าไหร่นัก ลูกสุภนั่นก็เต็มโตใหญ่ ครั้งนั้น พระ ปัจเจกพุทธเจ้า เมื่ออัน ยอมให้ก่อบน้ำแข็งลูกสุภนั่น ก้อนหนึ่ง เป็นนิตย์ เพราะอาศัยก้อนข้าว สุภนั่น จึงได้มีความรักใคร่นใน พระปัจเจกพุทธเจ้า นายโคบาลอ้อมไปสู่ที่บำรุงของพระปัจเจก พุทธเจ้า (วันนึ่ง) ๒ ครั้งเนื่องนิตย์ นางโคบาลนั้น แม้เดินไป ก็เฝ้าไม่ได้ที่พุ่มไม้และพื้นดินซึ่งนี้มีรัง ระหว่างทาง ส่งเสียง ว่า "สุ สุ" ๓ ครั้ง ยิ่งเนื้อร่อให้นี้ไปแล้ว. แม้สุภน ก็ได้อยู่ กับนายโคบาลนั้น ในวันหนึ่ง นายโคบาลนั้น กล่าวว่าพระปัจเจก- พุทธเจ้าว่า "ท่านผู้เจริญ กาลใด ผมไม่มีโอกาสวาง กาลนั้น ผมจักส่งสุภนตัวนี้มา: ขอพระผู้เป็นเจ้าพึ่งด้วย器หมายแห่ง สุภนนี้ก็ สู่ส่งไปว่า "พ่องไป จนพระผู้เป็นเจ้าา" ด้วยคำเดียวเท่านั้น สุภนนี้ก็วิ่งไป ถึงที่ซึ่งมบุ่มไมและพื้นดิน ถึงห้าขั้น ๓ ครั้ง รู้ว่าเนื้อร้ายนี้ไปแล้วด้วยเสียงนั้น ไปถึงที่อยู่ของ พระปัจเจกพุทธเจ้า ผู้กระทำสำเร็จบันได้เต้าตุ เข้ไปยังบรรล- ศาลา นั่งอยู่แล้ว ถึงประตูบรมศาลา จึงหันขึ้น ๓ ครั้ง ให้ท่าน