พระจันทิมปทัฏฐ์ภาค ๒ - ความรักและการเกื้อกูล : หน้า 30/243

ประโยค - พระจันทิมปทัฏฐ์ภาค ๒ - หน้าที่ 28 ตะกูลเศรษฐีนี้ ความรักในปางก่อน ได้ว่มทับทับลูกสาวเศรษฐี นั้นไว้ ด้วยประการฉะนี้ เพราะฉะนั้น พระผู้พระภาคเจ้า จึง ตรัสว่า "ความรักนั้น ยอมเกิดด้วยเหตุ 2 ประการ อย่างนี้ คือ ด้วยความอยู่ร่วมกันในกาลก่อน 1 ด้วยการเกื้อกูลกันในปัจจุบัน 1 เหมือน อุบล (อุทยปนตมะแหง) เกิดในน้ำนั้น" ที่นั่น นางจิงถามหญิงสาวใช้นั้นว่า "เดี๋ยวนี้" เขายู่ที่ไหน จัง ? แม่" หญิงสาวใช้ เขานอนหลับอยู่บนที่นอน (เจ้าค่ะ) แม่เจ้า ติฏเษรฐี นี้เป็นของเธอ มะอะไรอยู่หรือ ? หญิงสาวใช้ มันนังล้ออยู่ชาวฝักค่ะ แม่เจ้า ติฏเษรฐี้ นั้น จึงคิดว่า "นั่นจะเป็นหนังสืออะไรกหนอ?" เมื่อยายโมละนั้น กำลังหลับอยู่, เมื่อมารดาบดินไม่แลเห็น เพราะ มันเอาใส่ไปในเรื่องอื่น, ลงไปสำเนา (ของเขา) แล้ว แกก็อ หนังสือนั้น เข้าไปยังของของนี้ ปิดประตู เปิดหน้าด่าน อ่าน หนังสือ เพราะนางฉลาดในอักษรสมัย แล้วคิดว่า "ตายจริง! คน เขา เมลาฝนนิ้งสอำรับมั้งว่าที่ชายผ้่าแล้วก็เที่ยวไป. ถ้าเราไม่เห็น หนังสือแล้ว เขานไม่มีชีวิตอยู่" ดังนี้แล้ว จึงก็หนังสือฉบับ นั้นเสีย เขียนหนังสืออีกฉบับหนึ่ง ตามคำของเศรษฐีว่า "ลูก ชายของข้าฯเธนี่ ชื่อเจ้าโสมะ, จงให้นำเครื่องบรรจบการมา