ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระเจ้าามีฤทธิ์สถาแปลภาค ๒ - หน้าที่ 34
หรือ ?" เมื่บาธว่่า "ถูกแล้ว พระเจ้าเข้าข่า" ทรงปลอบเขาว่า
"เจ้าอย่าเสียใจว่า 'บิดาของเราถืออิทธิฤทธิ์แล้ว' เราจักให้
ตำแหน่งเศรษฐี อันเป็นของบิดาของเจ้าเดี๋ยวนี้เอง" ดังนี้แล้ว
ทรงส่งเขาไปว่า "งงไปเกิด พ่อ" และพระราชา ได้ประทับไว้
ทอดพระเนตรดูเขาซึ่งไปอยู่เที่ยว. เขาไม่โคด่านที่เขาโคดในเวลาที่ม
ได้ลงไปคอย ๆ
ครั้งนั้น พระราช ตรัสสั่งให้เรียกนายโสมะนวกจากที่นัั้น
และ แล้วทรามว่า "เพราะเหตุไรหนอ ? พ่อ ท่านเมื่อมาสู่สำนัก
ของเราจึงโดนามาแล้ว เมื่อไป เดี๋ยวนั่นลงไปแล้ว จึงค่อย ๆ
เดินไป." นายโสมะทะ ทูลว่า "เป็นอย่างนั้น พระเจ้า ข้าพระ
พุทธเจ้า ยังเป็นเด็ก ในขณะนั้น, นี่ซิว่า เป็นเวลาเล่น. ก็ในกาล
นี้ ข้าพระพุทธเจ้า ได้รับทราบตำแหน่งจากพระองค์แล้ว. เพราะฉะนั้น
การที่ข้าพระองค์ไม่เทียวเหมือนในกาลก่อน แล้วค่อย ๆ ไป จึงควร
ในเดี๋ยวนี้."
พระราชทรงสบั คำนันแล้ว ทรงดำรา่ว่า "ชายผู้นี้ มีปัญญา,
เราจำให้สถาแห่งเศรษฐี แก่เขาในบัดนี้ก็ได้" คำนี้แล้ว ประทาน
โคกะที่บดบังคระโบแล้ว ได้ประทานตำแหน่งเศรษฐี พร้อมด้วย
สรรพวัสดุ ๑๐๐ อย่าง.
[nay โสมะรับตำแหน่งเศรษฐี
นายโสมะนั่น ยืนอยู่ในรถ ได้กระทำประทับอินพระนคร
แล้ว. ที่นานายโสมะนั่นแลดูแล้ว ๆ ยอมหวั่นไหว. แม้ลูกสาว