พระอิ่มปทุมคำแปล ภาค ๒ - หน้า 48 : หน้า 50/243

ประโยค- พระอิ่มปทุมคำแปล ภาค ๒- หน้า 48 ไหว้ชายานั้นแล้วเรียนนนต์, ชายนั้น ยืนอยู่ภายนอกม่าน จับบอก แก่เจ้า, พ่อจึงเรียนจากสำนักของเจ้า" พระเจ้าองค์ปชโชดนั้น ตรัสทำให้พระราชดำรงเป็นหญิงอ่อน ฝ่ายพระเจ้าอุเทน ให้เป็นนาย โรคเรือน้ำเต้าอย่างนี้ เพราะทรงเกรงคนทั้ง ๒ นั้น จะทำสันถวะ กินและกัน. พระเจ้าอุเทน นั้น ประทับยืนอยู่ภม่านเทียว ได้ตรัสออ มนต์แก่พระนางผู้ไว้วั่นในม่าน. [พระอิศรรามเหล่งที่ ๒ ของพระเจ้าอุเทน] ต่อมาวันหนึ่ง พระเจ้าอุเทน ตรัสกล่าวพระนาง ผู้แม้อยู่ในท้าวเธอ ตรัสบอกบ่อย ๆ ก็ไม่สามารถกล่าวมวลแทนได้ว่า "หวาย อีกหญิงค่อน ! ปากของมิ่งมีริมขอบและกระจังอันหนานั้น, มิ่งจง ว่าไปอย่างนี้" พระนางทรงกริ้ว จึงตรัสว่า "หวาย อ้ายผีเรือน ชั่วชาติ มีพูอะไร ? คนเช่นคุณหรือ เชื่อว่าหญิงค่อน ?" ดังนี้ แล้ว ทรงยกมุ่นขึ้น, เมื่อพระเจ้าอุเทน ตรัสถามว่า "ท่าน เป็นใคร ?" จึงตรัสตอบว่า "เราชื่อ วาสุกัตตา ธิดาของพระเจ้า แผ่นดิน." พระเจ้าอุเทน. บิดาของท่าน เมื่อทรงสถิท่านแก่เรา ก็ตรัสว่า "หญิงค่อน." วาสุกัตตา. แม้อย่ารีสแกร่ พระบิดาก็ทรงกล่าวกระทำให้ ท่านเป็นคนโรคเรือน้ำเต้า. ทั้ง ๒ คนนี้ คิดว่า "คำนั้น ท้าวเธอ ลงอัศจรรย์ด้วยเราเราจะสั่นสะเทือน" แล้วก็ทำสั่นสั่นในภายใน มั่นนั่นเอง.