ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระธัมมปฏิรูปฉบับ ภาค ๒- หน้าที่ 56
นางพรหมณี ถาถะจะพรหมณีว่าจา "นายนันอยู่ที่ไหน?" พรหมณี คิดว่า "เราได้พูดเขาว่า ท่านนงอยู่ในนี้นี้," เขาไปเสียในที่ ไงหนหนอ?" แลดูอยู่ ก็เห็นดีวีดีคือรอยพระบาท จึงกล่าวว่า "นี่่ เป็นรอยเท้าของผู้นั้น." นางพรหมณี รายักษ์นนต์แล้วตรวจตรา ดูลักษณะแห่งรอยพระบาท เพราะความเป็นผู้นำ้ในเวททั้ง ๓ พร้อมทั้งมนต์สำหรับลักษณะ กล่าวว่า "ท่านพรหมณี นี้ใช่ รอยเท้าของผู้น่แ้ลว้นะ" แล้วกล่าวกานนี้ว่า
"กินเจ้าวะคะ พิงมีรอยเท้ากระจาย (เอ้ากลาง), คุณเจ้าโกสะแ ย่อมมีรอยเท้าบนเส้นบับ (หน้ากลั่น), คุณเจ้าโมนะ ย่อมมีรอยเท้ากลาง (หน้ากางปลายนิ้วเท้า), คุณมีฤดเผล้าร่มง บังอั้นเป็นแล้ว มีรอยเช่นนี้ นี้."
ลำดับนั้น พรหมณีถาถว่า นางว่า "นาง หลอดเป็นผู้นิมปกติ เห็นนิมนต์ เหมือนมอระเป็ญในผุ่มน้ำ เหมือนโจรอยู่ในท่ามกลางเรือน จงนั่งเสียดิ" นางพรหมณีถาถว่า "ท่านพรหมณี ท่านอยากจะพูดคำใด ก็จงพูดคำนั้น ; รอยเท้า มีใช่รอยเท้าของผู้นิมปกคุณ ๕." พรหมณี แลดูข้างโกนบ้างนี้ เห็นพระศาสดาแล้ว กล่าวว่าบ "นี้่ คือชายผู้นั้น" จึงไปกล่าวว่า "ท่านสมณะ ข้าพเจ้าจะให้ดารเพื่อความได้ยิ่งดูกัน." พระศาสดา ไม่ตรัสเลยว่า "เราเป็นความ
๑. หักฏฐี เป็นสัตตมฺในเมือ่เข้ากับฤดูเปนไปในความฉลาด สามารถ, แคล่วคล่อง เช่น ธมมสุทธิ โอวาทโก คาถาในธรรม.