พระมหาธาตุและการเสด็จของพระมหารุษ : หน้า 216/243

ทรงสัดรรรณของพระมหาธาตุของพระมหารุษุ ไหวแล้ว ทรงขอวเวทรง พิวนวบพร้อมกับหมู่พล ได้มีบริบูรณ์การโยชน์แล้ว แม้แต่ศรีย์สามารถตราอื่น ทรงสัดรความที่พระเจ้ากรุงพาราเสนี้ผูชแล้ว เสด็จมาด้วยประสงค์ว่า "เราภิญอเก้พระราชบัญชบของพระเจ้า กรุงพาราเสนี้" ทรงเห็นพระนครที่มั้งคังอย่างนั้นว่างเปล่า จึงทรงคิดเห็นว่า "พระราชามื่อทรงพระนครเห็นบาน่านนวว จักไม่ทรงผวนในฐานะคับล่ำ ถึงเราผวนวศ์ก็ครับ" ดังนี้แล้ว เสด็จไปหนันนี้ เข้าปทพระมหารุษ ทรงขอวเวทรงพร้อมกับบริษัทแล้ว พระราชา ๓ พระองค์ ทรงผวนวโดยทำนองเดียวกันนี้ได้มีอาศรมดังแผ่ไปจิ้ง ๓ โยชน พระราชา ๑ พระองค์ก็ทรงก็ทิ้งโคกะทั้งหลาย พาชนมีประมาณเท่านิวชมแล้ว พระมหารุษอยู่ประทฤติพรามวรรษ เป็นผู้ถึงพรามโลกแล้ว พระศาสดา ครั้นทรงนำธรณเทศนานี้มาแล้ว ตรัสว่า "ภูญญังทั้งหลาย ทุกท่านบัติกในกาลนั้น ได้เป็นเรา, ขึ้นชื่อว่าเกิสสเหล่านี้ เป็นสภาพหยาบอย่างนั้น." เรื่องพระจิดกัดกระ จบ. ๑. สามนุราฆ พระราชาผู้ถูปในเมืองใกล้เคียงกัน พระราชโดยรอบ พระราชาใกล้เคียง ๒. ความอยู่ในพรหมวรรษ ความอยู่เพื่อพรหมวรรษ ๓. สี. ม. ญ. อิโคลีส