ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระระดับปฐมฌาณแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 46
จึงจับท้าวเธอถอดพระแผ่นดินของตน. ต่อมา พลนิกายของท้าวเธอ ทราบว่า พระราชาของตนตกไปสู่อนาจักรแล้ว
จึงตั้งค่ายอยู่ภายนอก
[พระเจ้าอังปนิโชโชให้ลูกสาวเรียนมณฑ]
ฝ่ายพระเจ้าอังปนิโชทรงส่งให้บรรเจ้าอเทนอย่างจับ
เป็น แล้วขึ้นไว้ในเรือนจงโจรหลังหนึ่ง ให้ปิดประเดี๋ยว ทรงดื่มน้ำชายนตลอด ๓ วัน ในวันที่ ๑ พระเจ้าขุนทองถามผู้อื่น "พ่อทั้งหลาย พระเจ้าแผ่นดินของพวกเจ้าไปไหนเสีย."
พวกผู้คน พระเจ้าแผ่นดิน ทรงดื่มน้ำชายนบา ค้วยทรงยืนดีว่า
เราจับปัจจามิตได้."
พระเจ้าอเทน พระเจ้าแผ่นดินของพวกเจ้ามีวิชาอย่างไร
ดังผู้หญิง การจับพระเจ้าแผ่นดินนี้เป็นคัดกุนได้แล้ว จพล่อหรือฆ่าเสีย จึงควรใช้หรือ ? นี่สิ กลับให้เรานั่งทนทุกข์ แล้วไปนั่งดื่มน้ำชายนบเสีย.
ผู้หนำเหล่านั้น ก็พากันไปดูเนื้อความนั้นแต่พระราชา พระองค์คิดไปตรสว่า "ได้ยินว่า ท่านพูดอย่างนี้ จริงหรือ ?"
อุเทน ถูกแล้ว ท่านมหาราชเจ้า.
ฉันทปัชโชค ดีล่ะ เราจับปล่อยท่าน, ทราบว่า ท่านมีมนต์เช่นนี้ ท่านจึงให้มนต์นั้นแก่เราไหม ?
อ. ตกลง ข้าพเจ้าจำให้. ในเวลารเชน งนให้งาขเจ้าแล้ว
เรียนมนต์นั้น; ก็น่าจักให้ข้าพเจ้า หรือไม่เล่า ?