ความพึงพอใจและมโนญในพระบรมปฏิทินฉบับแปล : หน้า 59/243

ประโยค - พระบรมปฏิทินฉบับแปล ภาค ๒ - หน้า ที่ ๕๗ ต้องการด้วยอิทธิของท่านหรือไม่? ตรัสว่า "พราหมณ์ เราจะกล่าวเหตุอันหนึ่งอันมาก," เมือพราหมณ์กล่าวว่า "จงกล่าวเถิดท่านสมะ" จึงรัษบอกการที่พระองค์ถูกมาติเตียน ตั้งต่อออกผิว จนถึงโคนต้นซบานิโคร และการปลาสมัติอธิฎ มาธั้งหลายผูมเพื่อพระธงความโศกของมารนั้น ผู้โศกูรออยู่ว่า "บัดนี้ พระสมณโคดมนี้ ล่วงวิสัยแห่งเราสียแล้ว" ประกอบขึ้น ด้วยสามารถแห่งเพราะมงกุฎารามเป็นต้น ที่โคนต้นซบานิโคร แล้วรัษพระกถนีว่า "เรามีได้แต่ความพอใจในมโนญ เพราะเห็นนางดัตนา นางอรดีและนางราคา, ใดน่าเล่า? จึงมีความพอใจ เพราะเห็นธิดาของท่านนี้ ซึ่งเต็มไปด้วยมุธระและกรีส, เราไม่ปรารถนา จะถูกต้องอิทธิของท่านนี้แม้ด้วยเท่า." ในที่สุดแห่งคาถา พระมหามณีและพราหมณ์ ก็อยู่ในอาณาคม- ผล ฝ่ายนางงามกันวิทย์เป็นอัธยา ผู้ออกอาคตในพระศาคตา ว่า "ถ้าสมณะนัน ไม่มีความต้องการด้วยเรา, ก็ครกล่าวถึงความที่คน ไม่มีความต้องการ; แต่สมณะนี้ (กลับ) ทำให้เรเป็นผู้เต็มไปด้วย มุธระและกรีส; เอาเถอะ, เราอาศัยความเชื่อพร้อมด้วยชาติ, ตระกูล, ประเทศ, โกะ, ยะและวัย ได้ลาสเนินปานนั้นแล้ว จักร์รธรรมอันเราควรทำลาสมณโคดม." ๑. อิฉฉ ลง เอ วัดมหาวิโรฒิ ปราสาทบา อุตตมบุรุษ, ไม่ใช่ เอเยย สัตตวิมุตติ