พระอิ่มปทุมทองคำแปล ภาค 2 - เศรษฐีสามคน : หน้า 61/243

ประโยค - พระอิ่มปทุมทองคำแปล ภาค 2 - หน้าที่ 59 [สามเศรษฐีชูกามาส] กในสมัยนั้นแล เมืองโกสัมพี มีเศรษฐี ๑ คน คือ โมสาร- เศรษฐี, กุลเศรษฐี. ปาวาริเศรษฐี. เศรษฐีเหล่านั้น เมื่อ วัดสุขานําถึกใกล้เข้ามาแล้ว เห็นคาบส ๕๐๐ จากหิมวันตประเทศ กำลังเที่ยวไปเพื่อภายในพระนคร ก็เลื่อมใส จึงเต็มใจให้นำ แล้ว รับปฏิญญาให้อยู่ในสำนักงานของตนตลอด ๕ เดือนแล้ว ให้ปฏิญญา เพื่อสนองการแก้บนอีก ในสมัยที่ชวนด้วยฝน (ฤดูฝน) แล้วส่งไป. จำเดิมแต่บั้น แต่มาบันทับหลาย อยู่ในหิมวันตประเทศตลอด ๔ เดือน แล้ว จึงอยู่ในสำนักงานของเศรษฐีเหล่านั้น ตลอด ๔ เดือน. คาบส เหล่านั้น เมื่องจากหิมวันตประเทศในเวลานั้น เห็นต้นไทรใหญ่ ต้นหนึ่ง ในแดนรัญ จึงนี้กโคดนไทรนั่น บรรดาเศรษฐานั้น คาบผู้เป็นหัวหน้า คิดว่า "เทวดาผู้สูงอยู่นั้นในนี้มีนี้ ฆ่ามโหดด ผู้ดำรึกดี, เทวราชผู้ศักดิ์ใหญ่ดีแน่เดียว พิมพ์แสนไทรนี้ เป็นการ ดีหนอ, ถ้าหากเทวราชนี้ ฟังให้เขาดีแสนดีแน่" เทวรานั้นได้ ถวายขนมแล้วยังนำเข้ามา. คาบสอถึงน้ำอาบ. เทวราชได้ถวายอาบแล้วนั้น. ต่อกั้นนั้น คาบผู้เป็นหัวหน้า คิดถึงโภชนะแ โลกะชนะเมัน. ลำดับนั้น คาบสัน ได้มีความปีติรื่นว่า "เทวราชนี้ ให้ทุกสิ่งที่เราคิดแล้วคิฉแล้ว, เฉนหนอ เราพึงเห็นเทวราชนั้น." เทวราชนั้น ช้าแรกลำต้นไม้ แสดงตนแล้ว. ขณะนั้น คาบสันหลาย ถามเทวราชว่า "ท่านเทวราช ท่านมีสมบัติสมบัติยัง ท่านได้แล้ว เพราะทำกรรมอะไรหนอ ?"