ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๒ - พระรัชม์ปัชฌาอัศจรรย์แปล ภาค ๒ - หน้าที่ 241
บทว่า สมบูรณ์ิทธิ คือ ชื่อว่า ตั้งไว้ชอบแล้ว เพราะ
ความเป็นธรรมชาติ ตั้งไว้ชอบในคุณธรรมบาท ๑๐
บทพระอากว่า เสวยโภ น ติโ กร ความว่า พึงทำ
คืออ่อนทำเขาให้ประเสริฐว่า คือคิดว่า ได้แก้ให้ง่ายกว่าหนี้นั้น
จริงอยู่ มารดาบิดา เมื่อจะให้ทรัพย์แก่มุตรทั้งหลาย ย่อม
อาจให้ทรัพย์สำหรับไม่ต้องทำงานแล้วเลี้ยงชีพโดยสบาย ในอัตภาพ
เดียวนั้น, ถามมารดาบิดาของนางวิสาขา ผู้ทรัพย์ยานมาถึง
ขนาด มีโอกาสมากมาย ได้ให้ทรัพย์สำหรับเลี้ยงชีพโดยสบายแก่่น
ในอัตภาพเดียวเท่านั้น, ก็อันธรรมมาธรรมจิต ที่จะสามารถให้
สิริคือความเป็นพระเจ้าจักรพรรดิในวัทธ์ทั้ง ๔ ย่อมไม่มีแก่นบุตร
ทั้งหลาย. จะปฏากล่ำไปนั้น (ถามมารดาที่คู่สามารถให้) ทิมพ-
สมบัติหรือสมบัติปฐมามณฑลั้น (ทิมกี่ล่า), ในการให้ลูกตร-
สมบัติ ไม่ต้องกล่าวถึงเลย. แต่ถ้าวิธีที่ตั้งไว้ชอบแล้วอาจให้สมบัติ
นี้แม้ทั้งหมดได้, เพราะฉนั้น น พระผู้พอพระภาคเจ้าสว่า "เสยยโล
น โ ต โ คธ์."
ในเวลาจบเทศนา ชนเป็นอันมาก บรรจุอริยผลทั้งหลาย มี
โศกาปิติผลเป็นต้น. เทศน า ได้เป็นประโยชน์แก่มหาชน ดังนี้แล
เรื่องพระโลไรรเณร จบ.
จิตตารฺวรรณา จบ
วรรณา ๓ จบ