พระจัมป์ที่ถูกออกแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 224 พระธัมมปทัฏฐกถาแปล ภาค 2 หน้า 226
หน้าที่ 226 / 243

สรุปเนื้อหา

บทความนี้นำเสนอการตีความพระธรรมว่าด้วยการมีวิญญาณในร่างกายและการถูกทอดทิ้ง เปรียบเปรยกับท่อนไม้ที่ไม่มีประโยชน์ และเจาะลึกถึงการนอนของมนุษย์ในบริบทต่างๆ จุดเน้นคือ การเข้าใจคุณค่าของชีวิตและการมีอยู่ ผ่านภาษาที่ลึกซึ้ง ผู้เขียนแสดงให้เห็นถึงความสำคัญของการมีสติในชีวิต โดยยกตัวอย่างที่ทำให้เราเห็นว่าสิ่งเหล่านี้มีคุณค่าหรือไม่ สามารถศึกษาข้อมูลเพิ่มเติมได้ที่ dmc.tv

หัวข้อประเด็น

-การตีความพระธรรม
-วิญญาณและการมีชีวิต
-การเปรียบเปรยในพระพุทธศาสนา
-บทบาทของมนุษย์ในสังคม

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยคโดยรวมที่คุณให้มามีข้อความเป็นภาษาไทยดังนี้: --- ประโยค๒ - พระจัมป์ที่ถูกออกแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 224 ให้หย่าผ้ากาสะวะที่เธอขุ่งด้วยนั่ง แล้วให้ผิงแดด. ที่นั้นเมื่อน้ำทากของเธอพอขาด (คือแห้ง) ผ้านั้นก็แห้ง. เธอนั่งผ้ากาสะวะผืนหนึ่ง หมักผ้ากาสะวะผืนหนึ่ง เป็นผ้าสีระเบียบ มีติณมีอรณเป็นผืนหนึ่ง นอนบนเตียงแล้ว. พระศดาบประทับยืน ณ ที่เนื้อสีระของเธอ ศรว่า "ภิญญ กายของเธอนี่ มีวิญญาณไปปราณแล้ว หาปูประมิได้ จันทนอนบนแผ่นดิน เหมือนท่อนไม้" ดังนั้นจึง ศรพระกาดนั่นว่า "ไม่Manหด คายนี้จัคคนทับแผ่นดิน. คายนี้มีวิญญาณไปปราณ อันบุคคลถึงแล้ว, ราวกับท่อนไม้ไม่มีประโยชน์ จะนัน." [[แก้รอ]] บรรดาบทหล่านั้น บทว่า อธิร จ วด เป็นต้น ความว่า ภิกษุ ต่อกล้านานเลย คายนี้จัคนอนทับแผ่นดิน คืองัคนอนบนแผ่นดิน ที่สวัวอนแล้วด้วยการนอนปกตินี้. ด้วยว่า ฑุมโม พระศดา ทรงแสดงเนื้อความว่า "กายนี้ dipped ของชื่อว่า เปล่า เพราะความมีวิญญาณไปปราณ ถูกทอดทิ้งแล้วนอน." เหมือนอะไร ? เหมือนท่อนไม้ ไม่มีประโยชน์. อธิบายว่า เหมือนท่อนไม้ด้ายอุปกรณ์ ไม่มีประโยชน์. ริงอยู่ พวกมนุษย์ผู้มีความต้องการด้วยทิพพลิมภาร เข้าไปสู่ป่าแล้ว ตัดไม้ตรงโดยสัญฐานแห่งไม้ตรง ไม่คดโดยสัญฐานแห่งไม้คด --- ถ้าต้องการรายละเอียดเพิ่มเติมหรือการแปลความหมายใด ๆ แจ้งให้ทราบได้เลยนะครับ!
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More