พระอุ้มปฏิยุทธ์กวาเปล่า ภาค ๒ พระธัมมปทัฏฐกถาแปล ภาค 2 หน้า 5
หน้าที่ 5 / 243

สรุปเนื้อหา

ในบทสนทนานี้ อัลลัฏได้ถามบูรษเกี่ยวกับที่มาของเขา ซึ่งบูรษบอกว่าเขาคือเทพเจ้า ผู้มีศักดิ์ใหญ่ ที่มีความปรารถนาจะพบพระผู้เป็นเจ้า ในที่นั้น การสนทนาแสดงให้เห็นถึงความศักดิ์สิทธิ์และความนับถือในศาสนา รวมถึงสิ่งที่บูรษต้องทำเพื่อให้พระผู้เป็นเจ้าได้รับการเคารพบูชาต่อไป นอกจากนี้ยังมีการพูดถึงการลำบากในการใช้ชีวิตและการดูแลช้าง ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของการทำงานหนักของผู้ที่มีอำนาจในทางศาสนา

หัวข้อประเด็น

-การพูดคุยระหว่างเทพเจ้ากับผู้มีอำนาจ
-การเคารพบูชาพระผู้เป็นเจ้า
-ความยากลำบากในการใช้ชีวิต
-การดูแลช้างในบริบทของพระศาสนา
-การแสดงถึงศักดิ์สิทธิ์ในเทวโลก

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค๑๒ - พระอุ้มปฏิยุทธ์กวาเปล่า ภาค ๒ - หน้าก 3 อยู่ ณ ที่สมควรแห่งหนึ่ง ลำดับนั้น อัลลัฏปาดบาลนั่น จึงกล่าวถามบารมุมั่นว่าว่า "ท่านมาจากไหน?" บูรษ ท่านผู้อภิญ ผมเป็นคนหลงทาง เดินมาต่างที่ไกล เหลือเกิน ก็พระผู้เป็นเจ้า อยู่รูปเดียวเท่านั้น ในที่นี้ หรือ ? มีใคร อื่นบ้างไหม? อัลลัฏ มีสายของเราอยู่ผู้นั้น บูรษ ผู้ชั้น ไปอยู่ที่ไหนหรือ ? อัลลัฏ เขาอยู่ภูเขาลูกนั้น แต่วันอุโบสถ เขาไม่อุดไฟ ให้ไหว้ เขาถาดเสียแล้วเป็นแน่ บูรษ เป็นอย่างนั้นหรือ ของรับ? อัลลัฏ ผู้มีอายุ เป็นอย่างนั้น บูรษ กระผมคือผู้นั้น ขอบรับ. อัลลัฏ ท่านเกิดที่ไหน ? บูรษ กระผมเกิดเป็นเทพเจ้า ผู้มีศักดิ์ใหญ่ ในเทวโลก ขอรับ มาดิ ก็อดุประสงค์ว่า "จาเทียมพระผู้เป็นเจ้า" เมื่อ พระผู้เป็นเจ้าอยู่ในที่นี้ อุปธะอะไร มีบ้านหรือ? อัลลัฏ เออ อาอุโลส เราลำบาก เพราะอาชัยช้าง บูรษ ท่านผู้อภิญ ก็ช้างจะอะไรท่านล่ะ? อัลลัฏ มันเอาเขาคูลลงในทิวา คาด, เอาทำประหรรู้ผู้คนขึ้นนั้น; ข้าพเจ้าน ค่อยบ่นดูช้างทิ้ง คอยเกลี่ยฝุ่นให้เสม ก็ยอมลำบาก
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More