ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระฉัทปุรนาถ แปลก ภาค ๒ - หน้าที่ 33
เท่านั้น ๆ," ใครจะพูดว่า "ฉันไม่ให้ทรัพย์ มีประมาณเท่านั้นก็โหมสะบูดของฉัน," (กลับ) พูว่า "ฉันให้" ลูกสาวเศรษฐีพูดคำนั้นแล้ว คิดว่า "เศรษฐีนี้เมื่อพูด พึงพูดอะไรอึ๋ง" เป็นเหมือนเร่าร้อน ด้วยความโศก สายผม ร้องให้กล่าวว่า "คุณพ่ อูอะไร พวกเราฟังคำของท่าน ชื่อมั่ง, พวกเราไม่มีญาณอ" ดังนี้แล้ว จึงเอาศรีประทะเศรษฐีนี้ที่ท่านกลางออก ล้มลงเเอศรจะกลิ้งเกลือกอยู่ที่ท่านกลางอกของเศรษฐีนี้บับ แสดงอาการร่ำรวย จนเศรษฐีไม่อาจพูดได้อีก. แม่เศรษฐีก็ไล่ทำกละในขณะนั้นเอง.
[พระเจ้าอุเทนประทานตำแหน่งเศรษฐีแก่ นายโมสละ]
ชนทั่วหลายสับว่า "เศรษฐีถึงอิจฉารมแล้ว" จึงไปกราบทูลพระเจ้าอุเทน พระเจ้าอุเทน ทรงให้ทำอาในกิสรย์ของเศรษฐีนั้นแล้ว ตรสลากว่า "ถูกชายรอรุดหญิงของเศรษฐีนี้มีอยู่หรือ ?"
ชนทั่วหลายกราบทูลว่า "มีอยู่ พระเจ้าขา ลูกชายของเศรษฐีนี้ ชื่อว่า โมสละ เศรษฐีนี้มอบหมายทรัพย์สมบัติทั้งหมดให้แก่โมสละแล้ว ก็ถึงแก่จินรก พระเจ้า-สำหรับให้เรียกตัวเศรษฐีบุรุษมาแล้วกลาดอื่น. ก็ในวันนั้นฝนตก, ที่พระสนาหลวง มีน้ำเขุ้ในนั้น ๆ เศรษฐีบุตรไปแล้ว ด้วยหวังว่า "จักเฝ้าพระราชา." พระราชา ทรงเปิดพระเกต ทอดพระเนตรดูนโมสละนั้นดินมาอยู่ ทรงเห็นเขาโดนดำนี้พระสนาหวงเดินมา จึงตรสลากเขา ซึ่งมาวางบังคลแล้วนั้นอยู่ว่า "พ่อ เจ้ชื่อโมสละ