พระเจ้าติแปนและพระนางสามาวดี : หน้า 80/243

ปรโปลต์ - พระมัญจันทิวัติภูลกะแปลภาค ๒ - หน้าที่ 78 พระเจ้าติแปนพระทานพระนางสามาวดี ทั่วเธอทั้งธนเสีย ทรงประคองอัญชลี นั่งกระหยงแตบาน- มูลของพระนางสามาวดี ตรัสถามนี้ว่า "เราพ้นเพื่อน เลื่อนหลง กิดทั้งปวง ย่อม มีดีออเรา, สามาวดีเอ๋ย เจ้าจงต้านทาน เราไว, และเจ้าจงเป็นที่พึ่งของเรา." พระนางสามาวดี สัตพระดำรงของทั่วเธอแล้วมีได้ราบ กล่าวว่า "ดีแล้ว สมมิตเทพ พระองค์จึงถึงใหม่ฉีเป็นที่พึ่งเถิด," (แต่) กราบทูลว่า "ข้าแต่มหาราช เมื่อนั้นถึงผู้วาเป็นที่พึ่ง แมพระองค์ก็คือผู้บูชา พระพุทธเจ้า, พระพุทธเจ้านั้นเป็นผู้ เยี่ยมยอด, ขอพระองค์ทรงถึงพระพุทธเจ้า พระองค์ดังนี้เป็นที่พึ่งด้วย, ทรงเป็นที่พึ่งของ หมอแผ่นดินด้วย." พระราชา ทรงสดับคำของพระนางสามาวดีนั้นแล้ว จึงตรัสว่า "บัดนี้ เรายิ่งกล้าขึ้น" แล้วตรัสถามนี้ว่า "เรานี่เลือนหลงยังขึ้น, กิดทั้งปวงย่อมอ่อนมือด้ อ"