พระธีรมาปทีและการประชุมของภิกษุ : หน้า 183/243

ประโยค๒ - พระธีรมาปทีถูกอาเสร์ภา ๒ - หน้า ที่ 181 แล้วจึงรับคำ. นางได้ชำระวิหารอันเป็นที่อุ๋วยาแก้กิเลสเหล่านั้น. [ภิกษุ ๖๐ รูป ทำภิกษากัน] ภิกษุเหล่านั้น เมื่ออยู่ในที่นั้น วันหนึ่งได้ประชุมกันและตั้งเตือน กันและกันว่า "ผู้มีอายุ พวกเราไม่ควรประพฤติโดยความประมาท เพราะว่าหทานร ๘ ขุม มีประตูเปิดร (ช่องท่า) พวกเราเหมือน อย่างเรือนของคนที่เดียว. ก็แสดงพวกเราได้เรียนพระภิกษุณใน สำนักงานของพระพุทธเจ้าผู้ทรงพระชนม์อายุแล้วจึงงม. ก็ธรรมดาพระ พุทธเจ้าทั้งหลาย อันใคร ๆ ผู้โอ้อวด แม้เที่ยวไปตามรอยพระบาท ก็ไม่สมารถให้ทรงโปรดปรานได้. (แต่) บุคคลผู้ขี้อายอายเป็นปกติ เท่านั้น สามารถให้ทรงโปรดปรานได้ ท่านทั้งหลายของเป็นผู้ ไม่ประมาณเอง. พวกเราไม่ควรนั่งในที่ที่เหม็ดเดียวกัน ๒ รูป แต่ว่าในกลเดนที่บำรุงพระเจตะในเวลานั้น และในกลเดนที่ ภิกษุารในเวลาเข้าเท่านั้น พวกเราจักรวมกัน,(แต่) ในกลเดนที่เหลือ จักไม่อยู่รวมกัน ๒ รูป. ก็ถืออย่างหนึ่งแล. เมื่อภิกษุผู้ไม่มีความชำล มาตียังในท่ามกลางวิหารขึ้นแล้ว พวกเราจักจบตามสัญญาแห่ง ระฆังแล้ว ทำให้กึ่งฉับนั้นนั้น." [ภิกษุมาประชุมกันด้วยเสียงระงัง] เมื่อภิกษุเหล่านั้นทำภิกษากันอย่างนี้อยู่, วันหนึ่งอุบาสกนั่น ให้บุคคลอ้อมสังกลหลาย มีเนในและน้ำอ้อยเป็นต้น อันชนทั้งหลาย ๑. มนานรถ ๘ ขุม คือ ๑. สัญจิพ. ๒. กาลสต. ๓. สังฆาร. ๔. โรีว. ๕. มาทิวา ๖. ตาป. ๗. มาหาป. ๘. อาอี.