พระมัทปฏิรูปา: เสียงในโรงทาน พระธัมมปทัฏฐกถาแปล ภาค 2 หน้า 42
หน้าที่ 42 / 243

สรุปเนื้อหา

ในบทนี้พูดถึงเรื่องราวของเศรษฐีที่เป็นอธิการโรงทาน และการฟังเสียงในโรงทานซึ่งมีความสำคัญต่อชีวิตและจิตใจของผู้คนในชุมชน โดยมีการสนทนาระหว่างเศรษฐีและมิตตกุณูพีเกี่ยวกับการจัดการเสียงในโรงทาน เพื่อให้เกิดความเข้าใจและการแบ่งปันในกลุ่มคน เราเห็นถึงการปรับเปลี่ยนชื่อและความเกี่ยวข้องของตัวละคร ความผิดพลาดในอดีต และความสำคัญของการรักษาเสียงและกิจกรรมในโรงทานเพื่อประโยชน์ของผู้อื่น.

หัวข้อประเด็น

-เศรษฐีกับโรงทาน
-การฟังเสียงในชุมชน
-การแบ่งปันและความสำคัญของการช่วยเหลือ
-ความสัมพันธ์ระหว่างตัวละคร
-อิทธิพลของเสียงต่อจิตใจ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - พระมัทปฏิรูปากแปล ภาค 2 - หน้าที่ 40 คิดไปเลย, ท่านเป็นอธิของภูทววีเศรษฐี ตั้งแต่วันนี้ไป จงเป็นอธิของเราแต่ยืน คำนี้แล้ว จุมพิตที่ระง นำไปสู่เรือน ตั้งไว้ในตำแหน่งอธิคนโทของตนเองแล้ว [เพราะท้าวรั้งชื่อสามวาวี] เศรษฐีคนนั้น ฟังเสียงอึงอิงในโรงทาน จึงถามว่า "พ่อทำไม พ่อจึงไม่ทำชนนี้ให้เสียงแล้วให้ท่านเล่า?" มิตตกุณูพี จึงกล่าวว่า "ไม่อาจพ่อทำได้ แม่." ธ. อาจ พ่อ. ม. อย่างไร? แม่. ธ. พ่อ ยอดนาทจงอล่มโรงทาน ติดประกูไว้ 2 แห่ง พอประมาณคุณผู้เฒ่าเข้าไปได้ท่านนั้นแล้ว จงบอกว่า "พวกท่านลงเข้า ประดูนึ่ง ออกประดูนึ่ง" ด้วยอาการอย่างนี้ ชนทั้งหลายก็จักเสียงรีบทน. มิตตกุณูพีนี้น ฟังคำนันแล้ว จึงกล่าวว่า "อุบายเข้าที่ดีแม่" ดังนี้ ให้กระทำดังนั้นแล้ว. มัครเศรษฐีคนนั้น ในกาลก่อน ชื่อสามา, แต่เพราะนางให้อารั่วจึงชื่อว่า สามวดี, จำเดิมแต่ขา ความไกลหลนในโรงทาน ก็ขาดหายไป. โอมเศรษฐี ได้ฟังเสียงนั้น ในกาลก่อน ก็พอว่า "เสียงในโรงทานของเรา." แต่เมื่อไม่ได้ยินเสียง 2-3 วัน จึงถามมิตตกุณูพี ผู้สู้ที่บังของคนว่า "ทานเพื่อคนกำพร้าและเพื่อนเดินทางไกลเป็นต้น อันดับยังให้อยู่หรือ?"
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More