ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๒ - พระถังมาปัถพุถูกฉายแววล้อมเดินไปสู่ทหารนั้นในเวลายืนไม่เห็นภูเขาทั้งหลายในท่ามกลางวิหารแล้ว จึงถามพวกบูรณะว่า "พระผู้เป็นเจ้าทั้งหลาย ไปเสีย ณ ที่ไหนหนอเอย?" เมื่อพวกเขาตอบว่า "แม่คุณ พระผู้เป็นเจ้าทั้งหลายตั้งอยู่ในที่พักกลางคืนและที่พักกลางวันของตน ๆ (เท่านั้น)" จึงกล่าว (ต่อไป) ว่า "ฉันทำอย่างไรเล่าหนอ จึงจักสามารถพบ (พวกพระผู้เป็นเจ้า) ได้" ลำดับนั้น มนุษย์ทั้งหลายที่รู้จักวัตรของภิกษุสงฆ์ จึงออกกะอุษาคินว่า "แม่คุณ พระผู้เป็นเจ้าทั้งหลายจัดประชุมกันในเมื่อบุคคลมาคร่ำครวญ" นางจึงให้ตระมัง ภิกษุทั้งหลายได้นเสียงระงั้นแล้วออกจากที่ของตน ๆ ด้วยสำคัญว่า "ภิกษุงานจิปัจจัยไม่มีความผาสุก," จึงประชุมกันในท่ามกลางวิหาร ภิกษุชื่อว่า เดิมมาโดยทางเดียกันแน่ 2 รูป ย่อมไม่มี.
[อุบาลิกาเจริญสมบูรณ์ธรรมความที่ภิกษุถวาย]
อุบาลิกาเห็นภิกษุปุหนึ่ง ๆ เท่านั้นเดินมาจากที่แห่งหนึ่ง ๆ จึงคิดว่า "(ชะรอย) พระผู้เป็นเจ้าผู้เป็นมุนตรของเราจักทำความทะเลาะวิวาทแก้กันและกัน" ดังนี้แล้ว ไหว้ภิกษุสูงสุดกล่าวว่า "ท่านผู้เจริญ ท่านทั้งหลายได้ทำความทะเลาะกันหรือ ?"
ภิกษุทั้งหลายกล่าวว่า "พวกฉันหาได้ทำความทะเลาะวิวามิไม่มหาบาเข้า."
อุบาลิกา. ท่านผู้เจริญ ถ้าพวกท่านไม่มีความทะเลาะวิวามัน เชื่อ, เมื่อเป็นเช่นนั้น เหตุไรว่าพวกท่านจึงไม่มา เหมือนเมื่อมาสู่เรือนของ