พระธัมมปฏิสรฐ: บทเรียนจากพระนางสามาวดี : หน้า 79/243

ประโยค - พระธัมมปฏิสรฐ (บท 2 - หน้าที่ 77 เหล่านี้ มาทำกรรมแม่เห็นปานนี้, ชี จิ เราอีชั่วข้า ไม่เชื่อคำของนางมาคัทยินแม่ผู้บอกความที่หญิงเหล่านี้เป็นคนลามก, ครั้งก่อนมันจะช่องในห้องทั้งหลายของตนเองอยู่แล้ว, เมื่อเราส่งไปไปให้สังคืนมาอีก, วันนี้ปล่อยัยในวันที่นั้น ฝ่ายพระนางสามาวดี ก็ได้ให้โอกาสแก่หญิง ๕๐ ว่า "แม่ ทั้งหลาย ที่พี่อื่นของพวกเรามีไม่, ท่านทั้งหลายของยังมดตา- จิตอันดีเสมอสมบั่น ให้เป็นไปในพระราชนี้เป็นจอมแห่งมนุษย์ ในพระเทวะและในตน, ท่านทั้งหลายอย่าทำความโกรธต่อใคร ๆ." พระราชา ทรงถือธุบัญฐานดังช้าง (หรือเขาสัตว์) ซึ่งมี กำลัง (แห่งการโกง) ของคนพ นหนึ่ง ทรงบ่นสายแล้วกาดลุก คันคำถามด้วยยาพิษ ท่านพระนางสามาวดีไว้ ณ เมืองหน้า ให้หญิงเหล่านี้ทุกคน ยืนตามลำดับกันแล้ว จึงปล่อยลูกศรไปสักองค์ในพระของ พระนางสามาวดี. ลูกศรนั้น หวนกลับบ่ายหน้าเข้าสู่ท้องที่นเวียน ประดุจจะเข้าไปสู่พระหยาดของพระราชา ได้ตั้งอยู่แล้วด้วยเมตต- านุภาพ ของพระนางสามาวดีนั้น, พระราชา ทรงพระดำริว่า "ลูกศร ที่เรายิงไป ย่อมแทงทะลุไปได้ดังสิ่งลึก, แม้จะนาทีร ในอากาศไม่มี, ก็เมื่อเป็นเช่นนี้ ลูกศรนี้ กลับมุ่งหน้ามาสู่หัวใจ ของเรา (ทำไม ?); แท้จริง, แม้จะลูกนี้ ไม่มีมิติ ไม่ใช่สัตว์ ไม่ใช่ของมีชีวิต ยังอัศจรรคุณของนางสามาวดี, ตัวเรา แม้เป็นมนุษย์ ก็หาคู่ (คุณ) ไม่."