พระมาลัยทัณฑ์ถูกแปล ภาค ๒ - พระอาทิตย์ตกดิน : หน้า 207/243

ประโยค๒ - พระมาลัยทัณฑ์ถูกแปล ภาค ๒ - หน้า 205 ๔. เรื่องพระอาทิตย์ตกดิน๓๓๐๔ [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเจตวัน ทรงปรารภพระเจตะ ชื่ออดิศรต์ ตรัสพระธรรมเทคนิคว่า "อนุภวิฏิตตุตส๓๓๙๔๔๔๔ [เหตุมิยมตามโคจรอ่อนเพลีย] ได้ยินว่า กุลบุตรชาวเมืองสวัตรอันหนึ่ง แสงหาโคผู้ที่มายไป อยู่ จึงขบป่า พาโคผู้ไปในเวลาที่ง่วง ปล่อยเข้าผงแล้วก็ว่า "เราถ้าได้รวบลูกสัตว์อาหาร ในสำนักของพระผู้เป็นเจ้า ทั้งหลายแห่ ถูกความวิกฤตระหายยบกวนแล้ว จึงเข้าไปสู่วิหาร ถึงสำนักของภิกษุตั้งหลาย ไว้แล้วได้อยู๋ ณ ส่วนข้างหนึ่ง กินสมัยนั้นแลองค์ ตระอันเหลือจากกิญจน์ทั้งหลายจัน ยังอยู่ในกฤดสำหรับใส่สัตว์นั้น เป็นคน ภิกษเหล่านั้นเห็นเขาถูกความวิบวาบแล้ว จึงกล่าวว่า "เชิญท่านเอาอาถรกินเถิด กะชื่อว่าในครั้งพุทธกาล แทนและกับ มากมายย่อมเกิดขึ้น, เจริญบัดพร่องอธิพวกจากกฤดมาณบริโภ แล้ว ดื่นบ่า ล้างมือ ไหว้กันทั้งหลายแล้ว ถามว่า "ท่านขอรับ วันนี้ พระผู้เป็นเจ้า ทั้งหลายได้ไปสู๋ที่มนต์แล้วหรือ ? ภิกษุทั้งหลาย ตอบว่า "อุ่มาสก วันที่นี้ ไม่มี ภิกษุทั้งหลายย่อมได้(ติฎทหาร) เนื่อง ๆ โดยท่านอนนี้เทียว." * พระมหาเจริญ ป. ๗ วัดบรวนาวิทิยารามปไร. (ปัจจุบันเป็นสมเด็จพระญาณสังวร ป. ๕)