การสร้างศาลาในพระธรรม : หน้า 153/243

ประโยค/ข้อความที่อ่านได้จากภาพคือ: "พระจุลอุ- พระธัมปทิฏฐุอาแปลภาค ๒- หน้าที่ 151 สั่งให้ช่างไม้มาทำเร่มสร้างศาลา แต่พระปราจากความพอใจ ในมตุาคม จึงไม่ได้ส่วนบุญในศาลานั้น แก่มตุาคมทั้งหลาย. [มณฑานพิมพ์จิร ๔ คณะ] ที่ในเรือนของมณฑาม มีหญิง ๔ คน คือ นางสุนันทา สุจิตรา สุธรรมมา สุขา. บรรดาหญิง ๔ คนนั้น นางสุธรรมมาคิดกับ นายช่างไม้ กล่าวว่าพี่ ถอบิ้งทำฉันให้เป็นใหญ่ในศาลาเกิดค่ะ" ดังนี้แล้ว ได้ให้จ้าง (แกเขา) นายช่างไม้รับว่า "ได้" แล้วกาผ้าไม้สำหรับทำขอให้กลอเสื้อก่อนสิ้นนี้ แล้วกาฝีตทำไม้ ซ่อผ้าให้สำเร็จ แล้วกัลกออันธว่า "ศาลานี้ชื่อธรรมมา" ดังนี้แล้ว เอาผ้าพันเก็บไว้. [นางสุธรรมมาได้ร่วมกุศลสร้างศาลาด้วย] ครั้นช่างไม้สร้างศาลเสร็จแล้ว ในวันอาธิษฐาน จึงกล่าวว่าเฉน ๓๑ คนนี้ว่า "นาย ตายจริง! ข้าพเจ้าก็ที่ควรทำอย่างหนึ่ง ไม่ได้." พวกมะเผือก. ผู้เจริญ ก็ชื่ออะไร? ช่าง. ช่อไฟ. พวกมะเผือก ช่างเริ่ม พวกเราจำทำร่อฟ้าของมันมาเอง. ช่าง. ข้าเจ้าไม่อาจทำด้วยไม่ตัดเดี่ยวนี้ได้ ต้องไม่ได้ช่อฟ้า ที่เขาดัดกาลสลักแล้วเก็บไว้ในก่อนนั้นแน จะใช้ได้. พวกมะเผือก. เดี๋ยวนี้ พวกเราควรทำอย่างไร?"