พระธัมมปทัฏฐกถา ภาค ๒: การบูชาพระปัญเจกพุทธเจ้า : หน้า 91/243

ประโยค-พระธัมมปทัฏฐกถา ภาค ๒- หน้า 89 เป็นของ ๆ ตน กล่าวว่าท่านจงวังไว้บนวลวัดนี้แล้วถือเอา" พระปัญเจกพุทธเจ้าเหล่านั้น ทำอย่างนั้นแล้ว. แลดูหญิงนั้น. นางทราบความประสงค์ของท่านทั้งหลาย จึงกล่าวว่า "ท่านเจ้าชะ คิดนั้นหมู่ความต้องการวัดเหล่านั้นไม่, คันบริจาควัดเหล่านั้นแล้วแก่ท่านทั้งหลาย, นั่นหลาย่นั้นแล, ขอท่านจงรับไป." พระปัญเจกพุทธเจ้าเหล่านั้นรับแล้ว ได้ไปยังที่อาศัยนินทมูล. แม้ทุกวันนี้ วัดเหล่านั้นก็ยังดี ๆ อยู่แน่นนอน. เพราะผลอันไหลออกแห่งกรรมนี้. ในบัดนี้ นางจึงเป็นผู้ทรงพระไตรปิฎก มีปัญญามาก. เพราะผลอันไหลออกแห่งการอุปัฏฐาก ซึ่งนางทำแก่พระปัญเจกพุทธเจ้าทั้งหลาย นางจึงได้รับรางวัลสุดปิดผล. นี่เป็นบูรพกรรมในสงฆ์พุทธันดรของนาง. ส่วนในภาคแห่งพระกัสสะสิมมาสังฆพุทธเจ้า, ธิดาของเศรษฐี ในกรุงพาราณสีคนหนึ่ง จับแน่น นั่งแต่ตัวอยู่ในเวลามีเจริญ (เวลาม่าย). ลำดับนั้น นางภิญูฉินาสธรบุรุษหนึ่ง ซึ่งเป็นผู้คนเคยของนางได้ไปเพื่อเยี่ยมมาง. จริงอยู่ นางภิญูฉินี แม้เป็นพระนินาสพฤติเป็นผู้ปรากฎ. นี้เป็นบูรพรรมในสงฆ์พุทธันดรของนาง. อย่างในภาคแห่งพระกัสสะสิมมาสังฆพุทธเจ้า, ธิดาของเศรษฐี ในกรุงพาราณสีคนหนึ่ง จับแน่น นั่งแต่ตัวอยู่ในเวลามีเจริญ (เวลาม่าย). ลำดับนั้น นางภิญูฉินาสธรบุรุษหนึ่ง ซึ่งเป็นผู้คนเคยของนางได้ไปเพื่อเยี่ยมมาง. จริงอยู่ นางภิญูฉินี แม้เป็นพระนินาสพฤติเป็นผู้ปรากฎ. นี้เป็นบูรพรรมในสงฆ์พุทธันดรของนาง.