ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระบรมปิฎกฉบับแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 88
ทำไมแล้ว ไม้แล้วในเรือนที่ถูกไฟไหม้อยู่ โดยท่านองค์นี้และ
สิ้น 100 อันภาพ ด้วยวิบากอันเหลืองแห่งกรรมนี้แล นี่เป็นบรรพ-
กรรมของหญิงเหล่านั้น ด้วยประกายนี้
[บูรพกรรมของบรรพชุดตรา]
เมื่อพระศาสดาตรัสอย่างนั้นแล้ว ภิญทูลทูลถาม
พระศาสดาว่า "ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ คำบรรพชุดตราเสา เพราะ
กรรมอะไร ? จึงเป็นหญิงก่อน, เพราะกรรมอะไร ? จึงเป็นผู้มี
ปัญญามาก, เพราะกรรมอะไร ? จึงบรรจวลดาติดผล, เพราะ
กรรมอะไร ? จึงเป็นคนรับใช้ของคนเหล่าอื่น" พระศาดา ตรัส
ว่า "ภิญทุหลาย ในกาสที่พระราชาชฉันนั้นแล ครองราชสมบัติ
ในบรรพฐานสี พระปิฎกฤๅทุเจ้าคันนั้นเหมือนกัน ได้เป็นผู้ม
ธาดแห่งคนอ่อนหน่อยหนึ่ง ลำดับนั้น หญิงผู้อุปถัมภกาณหนึง
หมับกัดผมสีอีขนทองคำทีเป็นคนอ่อน แสดงอาการเทียวไปแห่ง
พระปิฎกฤๅเจ้่านั้น ค่อยพูดว่า "พระปิฎกฤๅเจ้าของพลเร
าย่อมเที่ยวไปอย่างนี้และอย่างนี้" เพราะผลอันไหลออกแห่งกรรมมัน
นางจึงเป็นหญิงก่อน
"อันนี้ ในวันแรก พระราชา ทรงนิมนต์พระปิฎกฤๅเจ้า
เหล่านั้น ให้ขึ้นในพระราชมนเทียรแล้วให้ราชบูรณะรับบาตร บรรจ
บาตรให้เต็มด้วยข้าวปายาสแล้วรับสั่งให้ถวาย พระปิฎกฤๅเจ่า
ทั้งหลาย ถือบาตรอันเต็มด้วยข้าวปายาสร้อน ต้องผลัดเปลี่ยน (มือ)
บ่อย ๆ หญิงนั้น เห็นท่านทำอยู่เช่นนั้น ก็กลาววล้าย ๙ วัยย์ ซึ่ง