ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระจั้มนับถืบถือกกแปล กภาค ๒ - หน้าที่ 10
อย่างไร?"
คาบ-sกล่าวว่า "เจ้าของนั่งกิ่งกิ่งข้างล่างแห่งต้นไม้ ร่ำมนต์มานนี้
คิดสายพิเสษนี้": ช่างนายฝูงซ้อนหลังข้างมาเข้า เข้านั่งบนหลัง
ของมันเทียว ลงไปคีอารามบุตร."
พระรฐมื่น ถวายบังคลมพระราชบิดาพระราชมาคราคาแล้ว
ทงทำตามนั้นแล้ว นั่งบนหลังของช้างตัวที่มาแล้ว กระชิบอกช้าง
ว่า "ข้างเจ้าถือเป็นบุตรของพระเจ้าเปนในกรุงโกสัมพี, ขอท่าน
จงขีดอารามบุตรอันเป็นของบิดาให้เขาเข้าเกิด นาย." ช้าง
นายฝูง ฟังกำนันแล้ว จึงร้องเป็นเสียงช้างว่า "ช้างงามประชุม
กันหลาย ๆ พล." ช่างหลายพัน มาประชุมกันแล้ว. ร้องอีกว่า
"ช้างแก่ ๆ งาถอยไป!" ช่างแก่พากันถอยไปแล้ว. ร้องอีกว่า
"ช้างตัวเล็ก ๆ งกลับไป." แม่ช้างหลานั้น ก็พากันกลับแล้ว.
พระรฐมื่น อันช้างก็รั้งตัวพันพากันแว้ดล้มนแล้ว ถึงบ้าน
ปลายแดนแล้ว ประกาศว่า "เราเป็นลูกพระเจ้าแผ่นดิน, ผู้ที่ปราถนา
สมบัติ งามบำรบ" ตั้งแต่นั้นมา ก็ทรงทำการรวบผูก ไป
ล้อมพระนครไว้แล้ว ส่งคำขาด (สาสน์) ไปว่า "จะให้ราชบ
รือจะให้ราชสมบัติ?" ชาวเมืองทั้งหลายกล่าวว่า "เราได้ไม่ให้
ทั้ง ๒ อย่าง, แท้จริง พระราชเทวีของพวกเรามีพระกรรม์แก่ ถูก
นุกหาสีดลิงคาที่ไปแล้ว, เราทั้งหลาย ไม่ทราบว่า พระนางยังมี
พระชนม์อยู หรือว่าทาพระชนม์ไม่แล้ว คลองคาถี้เราไม่ทราบเรือง
ราวของพระนาง เราจำไม่ให้ทั้งกรรมและราชสมบัติ." ได้ยินว่า