พระบรมปฏิทธุฤกษ์ภาค ๒ - หน้า 103 : หน้า 105/243

ประโยค - พระบรมปฏิทธุฤกษ์ภาค ๒ - หน้า 103 แต่พระราชาว่า "ขอแต่สมมติเทพ ขอฝาอองสุริยบาท จงรับสัง ให้การโหมนาว่า 'ขออายารภูรั้ง (จัด) ท่านหรสงใน (ยาน) ถนนแห่งคนรับจ้องอยู่ ก็ดนได ไม่จัดทำหรสงในเรือน สินไหมชื่อ ประมาณเท่าไร ย่อมมีแก่นั้น" พระราชา รับสั่งให้ทำอย่างนั้น คราวนั้น แม่ยายพูดเขาว่า "พ่อย่เอ เราจำต้องจัดทำหรสงในถนนแห่งคนรับจ้างตามพระราช- มิต์ เราจะทำอย่างไร?" กุมภโลภ สก. แม่ ฉันแม่ทำการรับจ้างอยู่ ก็แทบจะไม่สามารถ เป็นอยู่ได้ จักจัดทำหรสงพออย่างไรได้ล่ะ? แม่ยาย พ่อเอ้ย ธรรมดาคนคู่ผู้คู่เรือนทั้งหลาย ยอ่ม รับเอา"แน่นนี้ไว้ พระเจ้าหัวทรงบงกัน จะไม่ทำ (ตาม) ไม่ได้, อันเราอาจพันจากหนีได้ด้วยอัยอย่างใดอย่างหนึ่ง ไปเกิดพ่อองค์ กาหปะ ๑ หรือ ๒ กาหปะ แต่ที่ไหน ๆ ก็ได้. [นางสมสงทรัพย์ของกุมภโลศาไปถวายพระราชา] เขาตำหนิเดีเนียนผลางไปนำกาหปะมาเพื่อกาหปะ ๑ แต่ ที่ฝังทรัพย์ ๔๐ โกฎิ นางส่งกาหปะไป (ถวาย) แดพระราชา แล้ว (จัด) ทำหรสงด้วยหราปะของตน โดยกาลล่วงไป ๒-๓ วัน กีส่งข่าวไป (ถวาย) อย่างนั้นแหละ. พระราชก็ทรงบงับอีกว่า "ทวยราชภูจักจัดทำหรสง เมื่อใดไม่ว่า มิสนิไหมประมาณเท่านี้" กุมภโลศนั้น ถูกแม่บอกกล่าว รบเร้าอยู่เหมือนครั้งก่อนนั้นแระ จึงไปนำกาหปะมา ๑ กาหปะ ---------------- ๑. การบังคับของพระราชา. ๒. ต้องเป็นหนนี้พระราชา.