พระอิ่มปทุมธงกฤตกาน ภาค 2 : หน้า 57/243

ประโยค - พระอิ่มปทุมธงกฤตกานแปล ภาค 2 หน้าที่ 55 ไว้เป็นบาทบริจาคิ และนงกิ้วรได้ท่านไว้เป็นบริจาคสล, เราจักให้นางแก่นท่าน ท่านนงยืนอยู่ในที่นี้และ จนกว่าข้าพเจ้าจะไป (กลับมา)." พระศาสดาว่า ไม่ร忉ะอะไร ได้รอญาณภาพ พราหมณ์ไปสู่เรือนโดย เร็ว กล่าว (กะนางพราหมณ์) ว่า "นาง! นาง! เรานั้นผู้ที่ สมควรแก่ลูกสาวของเราแล้ว, หล่อนงแต่งตัวมันเร็ว ๆ เข้า" ให้ ธีอั้นแต่งตัวแล้วพาไป พร้อมกับนางพราหมณ์ ได้ไปสำนักของ พระศาสดาว่า ท่วพระนคร ก็様้อน (แตกตื่น) ว่า "พราหมณ์นี้ ไม่ให้ (ลูกสาว) แก่ใคร ๆ ด้วยอ้างว่า "ชายผู้สมควรแก่ลูกสาว ของเราไม่มี" ตลอดกาลมีประมาณเท่านั้น ได้ยินว่า "แกกล่าวว่าวันนี้ เราเห็นชายผู้สมควรแก่ลูกสาวของเราแล้ว," ชายผู้นั้นจะเป็น เช่นไหนอ? พวกเราจัดชายผู้ผู้นั้นนะ. มาหาชิงออกไปพร้อมกับ พราหมณ์นั้นด้วย. เมื่อพราหมณ์นั้นนำ พิจารณาอยู่. พระศาสดาว มิได้ประทับยืนในที่ที่พราหมณ์นั้นพูดไว้ ทรงแสดงเดือดคือรอพระ บาทไว้ในนั้นแล้ว ได้เสด็จไปประทับยืนในที่อื่น. แท้จริง เจดีย์คือ รอยพระบาทของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย ย่อมปรากฏในที่พระองค์รง อธิษฐานแล้วเทียบไว้เท่านั้น, ย่อมไม่ปรากฏในที่อื่น, องค์ เจดีย์ คือรอยพระบาท เป็นสิ่งที่ทรงอธิษฐานไว้เพื่อประสงค์แก่บุคคลหลา ใด, บุคคลเหล่านั้นจำพวกเดียว ย่อมแลเห็นเจดีย์คือรอยพระบาทนั้น; ก็สัจจมีช้างเป็นต้น จงเหยียบกืดาม, มาหาเมฆ (ห่าฝนใหญ่) จงตก ืดาม, ลมบ้าน Arms จงพิศดาม เพื่อจะให้บุคคลเหล่านั้นไม่เห็น, ใคร ๆ ก็ไม่สามารถเพื่อจะลบเจดีย์คือรอยพระบาทนี้ได้. ลำดับนั้น