พระจัณฑ์ทัศนูปภาพแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 198 : หน้า 200/243

ประโยค๒ - พระจัณฑ์ทัศนูปภาพแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 198 ดูฐานทั้งหลายมีฤติเป็นดิน ตกไปในอาณมณอย่างใดอย่างหนึ่ง ในฐานที่ควรได้หรือไม่ควรได้ สมควรหรือไม่สมควร บทพระอาจาก่อน จิตดูฏ รกฺเฏ มธวี ความว่า คนอับผล มีปัญญามารม ชื่อว่า สามารถรักษาจิตของตนได้ ย่อมไม่มีม. เขาเป็นผู้มเป็นในอำนาจจิต ย่อมถึงความพินาศฉิบหาย ส่วน ผู้มีปัญญา คืเป็นบิดิติดเทีย ย่อมอารักษาจิตได้ไดี เพราะว่า วิท ที่คุ้มครอง ไว้ได้ เป็นเหตุนำสุขมา ซึ่งอุบต้นเกิดแต่บรรลผล และนิพพาน ดังนี้ ในกลางบทเทนา ภิกษุนั้น บรรลุโสดาปดิตผลแล้ว ชนมั้ เหล่ามันเป็นอันมาก ได้เป็นคริยบุคคล มีพระโสดาบันเป็นต้น เทนบ ได้สำเร็จประโยชน์แก่ประชาชน ดังนี้แล เรื่องอุกกุฏิถุนภิญญา จบ