พระอัปปมัตถกะฉบับแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 62 : หน้า 64/243

ประโยค - พระอัปปมัตถกะฉบับแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 62 คนถือเอาของมีหวาน ๔ ชนิด มาส่งสำนักงานของท่านนั้น ถามว่า"เป็นอย่างไร? พ่อ" ผู้รับอ้าง. นาย ลอมกำรีบคำพ่อกล่าว เศรษฐี. ถ้าหากนั้น เจ้าลูกขึ้น เคี้ยวกินเสร็จนี้ ผู้รับอ้าง. นาย แม่นท่านทั้งหลายรับประทานแล้วหรือ? เศรษฐี. ความไม่สบาย ของพวกเราไม่มี: เจ้าเคี้ยว กินเกิด. เขากล่าวว่า "นาย ข้าเจ้า" เมื่อตำอุจจารรรม ไม่ได้อาเพื่อ จะทำอุจจารรรมทั้งสิ้นได, แม่ในอุจจารรรมกึ่งหนึ่งของข้าเจ้า อย่าได้เป็นของบากร่องเลย) ดังนี้แล้ว ก็ไม่ปรารถนา (เพื่อจะ เกี่ยวกิน). ชายนั้น แม้คนเศรษฐี กล่าวว่าอย่าว่า "อย่าทำอย่างนี้เลย พ่อ" ก็ไม่ปรารถนาแล้ว, เมื่ออุจจารขึ้นอยู่ ทำกละแล้ว เหมือน ดอกไม้ที่เกี่ยวแห่งจะนั่น เกิดเป็นเทวา ที่ตนไร่นั้น. เพราะเหตุ้นนั้น เทวดานั้น ครับกล่าวเนื้อความนี้แล้ว จึงกล่าวว่า "เศรษฐีนี้เป็น ผู้มั่นถือพระพุทธเจ้าว่าเป็นของเรา นับถือพระธรรมว่าเป็นของเรา นับถือพระสงฆ์ว่าเป็นของเรา, สมบัติอื่น ข้าเจ้าได้แล้ว ด้วยผล อันไหลออกแห่งอุจจารมังกึ่งหนึ่ง ซึ่งข้าเจ้าอาศัยเศรษฐีนี้ กระทำแล้ว." [คบทสล่อมไลออบนาฏ] คบท ๕๐๐ พอพูดว่า "พระพุทธเจ้า" ก็ลูกขึ้นประคอง