พระรัชทาอุทิศถวายแปล ภาค ๒ - หน้า 100 : หน้า 102/243

ประโยค๒ - พระรัชทาอุทิศถวายแปล ภาค ๒ - หน้า 100 พระราช รับสั่งให้พระราชทานทรัพย์พ้นหนึ่งแก่นางแล้ว นางรับพระราชทานทรัพย์นั้นแล้ว ให้จ่านผ้าอ่อนข้างเก่าผืนหนึ่ง ออกจากพระราชนฤเทียรพร้อมกับธิดานั้น เป็นด่านเดินทาง ไปสุดอาน อันเป็นที่อยู่ฉันรับจ้าง เข้าไปสู่เรือนหลังหนึ่ง กล่าวว่า "แม่ว่า ฉันทั้ง ๒ เดินทางมา เหน็ดเหนื่อย" จักขอพักในเรือนไส้กวัน ๒ วัน แล้วจิจกาไป" [nang som kin gitcha pue pue] ผู้หญิงเจ้าของเรือน พูดว่า "แม่ ผู้อื่นในเรือนมีมาก, แม่ไม่อาจพักในเรือนนี้ได้, เรือนของนายกุมารโมสถานแน่รอ ว่า เชิญแม่ไป (ขอพัก) ในเรือนนั้นเกิด" นางไปที่เรือนของกุมารโมสถานนั้นแล้ว กล่าวว่ "นายว่าจ๊ะ ฉันทั้ง ๒ เป็นคนเดินทาง จัก (ขอพัก) อยู่ในเรือนไส้กวัน ๒ วัน," แม่ก็เขาห้ามแล้วตั้งแต่ครั้งที่พูดอ่อน เรื่องว่า "นายจ๊ะ ฉันทั้ง ๒ จัก (ขอพัก) อยู่ในเรือนนี้วันเดียว พอเช้าตรู่ก็จักไปออก" ไม่ปราณีปนออกไปแล้ว. นางพักอยู่ในเรือนของกุมารโมสถานนั้นแน่ วันรุ่งขึ้น ในเวลาขาลไปบา จึงพูดว่า "นายจ๊ะ ขอนายของบอค่าอาหารสำหรับนายไว้แล้วจึงค่อยไป, ฉันก็ (จัดแจง) หุงต้มไว้เพื่อนาย. เมื่อเขาว่า "อย่าเลย ฉันจักงุ่มกินเองก็ได้," จึงรบเรื่อย ๆ เข้า (จนสำเร็จ) ทำทรัพย์ที่เขาให้ ให้เป็นสักว่าจนได้รับไว้แล้วที่เดียว ให้หน้าโกษณะและสิ่งต่าง ๆ มีข่าวารที่บริสุทธิ์เป็นต้น มาตร๋านตาลุ่งข่าวลูกให้ละมุนละไมดี และปรุงแกงกับ ๒-๓ อย่าง ซึ่งมีรสอร่อยโดยเยี่ยงอย่างหุ่ง